Shab Bood Biabaan Bood
شب بود، بیابان بود، زمستان بود
بوران بود، سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بیجان بود
در فکر آن سیمین بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
میخواستمش او را من از جان و دل
میبردمش با خود سوی منزل
گیـ-گیـ-گیسویش، از باد و باران گشته آشفته
هر-هر تار مویش گویی هزاران راز نگفته
روزی که دل دادم نمیره از یادم
لحظه ای که به دامش افتادم
با لبهای چون قند به رویم زد لبخند
بردم همه رنج و غم از یادم
شب بود، بیابان بود
طوفان بود، سرمای فراوان بود
شب بود، زمستان بود
یارم در آغوشم بی جان بود
شب بود، بیابان بود، زمستان بود
بوران بود سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی جان بود
گیسویش از باد و باران گشته آشفته
هر-هر تار مویش گویی هزاران راز نگفته
روزی که دل دادم نمیره از یادم
لحظه ای که به دامش افتادم
با لبهای چون قند، به رویم زد لبخند
بردم همه رنج و غم از یادم
شب بود، بیابان بود، زمستان بود
بوران بود، سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی جان بود
در فکر آن سیمین بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
میخواستمش او را من از جان و دل
میبردمش با خود سوی منزل
شب بود، بیابان بود
طوفان بود، سرمای فراوان بود
شب بود، زمستان بود
یارم در آغوشم بی جان بود
شب بود، شب بود
شب بود، شب شب بود
شب بود، شب بود
شب بود، شب شب بود
شب شب بود
بوران بود، سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بیجان بود
در فکر آن سیمین بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
میخواستمش او را من از جان و دل
میبردمش با خود سوی منزل
گیـ-گیـ-گیسویش، از باد و باران گشته آشفته
هر-هر تار مویش گویی هزاران راز نگفته
روزی که دل دادم نمیره از یادم
لحظه ای که به دامش افتادم
با لبهای چون قند به رویم زد لبخند
بردم همه رنج و غم از یادم
شب بود، بیابان بود
طوفان بود، سرمای فراوان بود
شب بود، زمستان بود
یارم در آغوشم بی جان بود
شب بود، بیابان بود، زمستان بود
بوران بود سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی جان بود
گیسویش از باد و باران گشته آشفته
هر-هر تار مویش گویی هزاران راز نگفته
روزی که دل دادم نمیره از یادم
لحظه ای که به دامش افتادم
با لبهای چون قند، به رویم زد لبخند
بردم همه رنج و غم از یادم
شب بود، بیابان بود، زمستان بود
بوران بود، سرمای فراوان بود
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی جان بود
در فکر آن سیمین بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
میخواستمش او را من از جان و دل
میبردمش با خود سوی منزل
شب بود، بیابان بود
طوفان بود، سرمای فراوان بود
شب بود، زمستان بود
یارم در آغوشم بی جان بود
شب بود، شب بود
شب بود، شب شب بود
شب بود، شب بود
شب بود، شب شب بود
شب شب بود
Credits
Writer(s): Shahpouri Shahpouri
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.