Kadınlarımız

Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu
Akşehir üstünden afyona doğru
Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu
Akşehir üstünden afyona doğru
Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu
Akşehir üstünden afyona doğru
Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu
Akşehir üstünden afyona doğru

Gece aydınlık ve sıcak ve kağnılarda tahta yataklarında
Koyu mavi humbaralar çırılçıplaktı
Ve kadınlar
Birbirlerinden gizleyerek
Bakıyorlardı ayın altında
Geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine
Ve kadınlar
Bizim kadınlarımız
Korkunç ve mübarek elleri
İnce, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
Anamız, avradımız, yarimiz
Ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen
Ve soframızdaki yeri
Öküzümüzden sonra gelen
Ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız

Ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
Ve kara sabana koşulan ve ışıltısında yere saplı bıçakların
Oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
Kadınlar
Bizim kadınlarımız
Şimdi ayın altında
Kağnıların ve hartuçların peşinde
Harman yerine kehriban başaklı sap çeker gibi
Aynı yürek ferahlığı
Aynı yorgun alışkanlık içindeydiler
Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde
İnce boyunlu çocuklar uyuyordu
Ve ayın altında kağnılar
Yürüyordu akşehir üstünden afyon'a doğru
Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu akşehir üstünden afyona doğru
Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu
Akşehir üstünden afyona doğru



Credits
Writer(s): Mehmet Nazim Ran, Taner Ongur, Mehmet Ruhi Su
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link