Ki an Prospatho
Kι αν προσπαθώ στο φως της μέρας να ξεχάσω,
κι αν προσπαθούνε να με κάνουν να γελάσω,
είναι στιγμές που όλα γύρω μοιάζουν ξένα
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Φεύγουν οι μέρες για τους άλλους μα για εμένα
φαίνεται ο χρόνος πως ξεχάστηκε στα φρένα.
Κάθε καινούριο μοιάζει ρούχο φορεμένο
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Κι όμως νιώθω πάλι μια φωνή να σιγοψυθυρίζει
να μου λέει πως δεν τελειώνει όταν κάτι αρχίζει
κι όσο η νύχτα αυτή περνάει, φωνή πως δυναμώνει
κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ...
Βλέπω πάλι μια σκιά στους τοίχους να γυρίζει
στο καθρέφτη μου μπροστά, καρδιές να ζωγραφίζει
Κι όσο η νύχτα αυτή περνάει σκιά πως ζωντανεύει
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ, στη νύχτα αυτή.
Έλα για λίγο στο σκοτάδι να χαθούμε.
Έλα μια βόλτα να με πάρεις και όπου βγούμε.
Μοιάζουν οι τοίχοι φυλακή και δεν αντέχω
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Κι όμως νιώθω πάλι μια φωνή να σιγοψιθυρίζει
να μου λέει πως δεν τελειώνει όταν κάτι αρχίζει
κι όσο η νύχτα αυτή περνάει, φωνή πως δυναμώνει
κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ...
Βλέπω πάλι μια σκιά στους τοίχους να γυρίζει
στο καθρέφτη μου μπροστά, καρδιές να ζωγραφίζει
Κι όσο η νύχτα αυτή περνάει σκιά πως ζωντανεύει
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ, στη νύχτα αυτή.
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ στη νύχτα αυτή.
κι αν προσπαθούνε να με κάνουν να γελάσω,
είναι στιγμές που όλα γύρω μοιάζουν ξένα
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Φεύγουν οι μέρες για τους άλλους μα για εμένα
φαίνεται ο χρόνος πως ξεχάστηκε στα φρένα.
Κάθε καινούριο μοιάζει ρούχο φορεμένο
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Κι όμως νιώθω πάλι μια φωνή να σιγοψυθυρίζει
να μου λέει πως δεν τελειώνει όταν κάτι αρχίζει
κι όσο η νύχτα αυτή περνάει, φωνή πως δυναμώνει
κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ...
Βλέπω πάλι μια σκιά στους τοίχους να γυρίζει
στο καθρέφτη μου μπροστά, καρδιές να ζωγραφίζει
Κι όσο η νύχτα αυτή περνάει σκιά πως ζωντανεύει
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ, στη νύχτα αυτή.
Έλα για λίγο στο σκοτάδι να χαθούμε.
Έλα μια βόλτα να με πάρεις και όπου βγούμε.
Μοιάζουν οι τοίχοι φυλακή και δεν αντέχω
γιατί εσύ δεν είσαι εδώ...
Κι όμως νιώθω πάλι μια φωνή να σιγοψιθυρίζει
να μου λέει πως δεν τελειώνει όταν κάτι αρχίζει
κι όσο η νύχτα αυτή περνάει, φωνή πως δυναμώνει
κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ...
Βλέπω πάλι μια σκιά στους τοίχους να γυρίζει
στο καθρέφτη μου μπροστά, καρδιές να ζωγραφίζει
Κι όσο η νύχτα αυτή περνάει σκιά πως ζωντανεύει
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ, στη νύχτα αυτή.
Κι είσαι εσύ, μονάχα εσύ στη νύχτα αυτή.
Credits
Writer(s): Giannis Rentoumis, Dimitris Kontopoulos
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.