Heims Um Bóleró

Þegar desember á dynur,
þegar dægurkórinn stynur,
þegar heimsmynd okkar hrynur
og við hvergi finnum skjól,
þá við bljúg á knén krjúpum
og við kálum nokkrum rjúpum,
í sykur heiminn hjúpum
og höldum enn ein jól.
Kveikum nú á kertunum
og kyngjum jólatertunum
og játum það að jólin eru æði.
Berum allt úr búðunum
og brettum nef á rúðunum
og játum það — jólin eru æði.
Þegar úti myrkrið mest er,
þegar mæðulegast flest er,
þegar langsamlega best er,
að læðast heims um ból,
þá við stígum upp á stóla
og við straujum bláa kjóla.
Loks af gleði allir góla
því það gætu komið jól.
Skellum nú upp skrautinu
og skrúfum niður í tautinu
og játum það — jólin eru æði.
Refsum kreditkortunum
og kyngjum öllum sortunum
og játum það að jólin eru æði.
Það er desembermorgunn og allt er svo ferlega falla-la.
Um fannhvíta jörð trítla börnin og allt er svo falla-la.
Svo skellur á ólukkans aðventufrenzýið falla-la.
Og allt fer úr skorðum, á taugum og rakleitt til falla-la.
Tæmum allt úr veskinu
og tökum vel á fleskinu
og játum það að jólin eru æði.
Myrðum grunlaus grenitré
og gerum látlaust matarhlé
og játum það að jólin eru illuð.
Taugatrekkjum krakkana
sem tæta í sig pakkana
og játum það að jólin eru sturluð.
Endum loks á jólanótt
öll með græna bólusótt
og játum það — jólin eru æði!