Megaton
Het blauw van de hemel ziet groen van de rook,
de wind is heet en smaakt naar roest,
ijzervijlsel kleurt de wegen.
Nu stinkt in de slotgracht de modder en ook
de wintertuin is rood en woest,
het dorre zand knarst luid om regen.
Een stormwind opent ieder graf
en scheurt door het verleden,
trekt bladzijden van de bomen af,
er is te veel geleden.
En in andere tijden vergeet ik mezelf.
Met een schoorsteen zo zwart als een stenen kanon
geladen met synthetisch lood
heeft Krupp de hemel lek geschoten
en raakt de geweldige spot van de zon
die smelt en grijs wordt als de dood
en brekend wegzinkt in de goten.
Een super nougat neon licht,
het gas klopt in de buizen.
De zuurstofkraan gaat gillend dicht,
de zee kookt in de sluizen.
En in andere tijden vergeet ik mezelf.
De hoogovens lopen over het land
met ijzermuilen rood en zwart,
de intocht der isolatoren.
Ze steken de steden met zwavel in brand,
de grote gore ketel barst
en niemand meer die het kan horen.
Breek het bos tot cellulose af,
verscheur het in atomen.
De zon glijdt smeltend neer in het graf
om nooit meer om te komen.
En in andere tijden vergeet ik mezelf.
In andere tijden vergeet ik mezelf.
de wind is heet en smaakt naar roest,
ijzervijlsel kleurt de wegen.
Nu stinkt in de slotgracht de modder en ook
de wintertuin is rood en woest,
het dorre zand knarst luid om regen.
Een stormwind opent ieder graf
en scheurt door het verleden,
trekt bladzijden van de bomen af,
er is te veel geleden.
En in andere tijden vergeet ik mezelf.
Met een schoorsteen zo zwart als een stenen kanon
geladen met synthetisch lood
heeft Krupp de hemel lek geschoten
en raakt de geweldige spot van de zon
die smelt en grijs wordt als de dood
en brekend wegzinkt in de goten.
Een super nougat neon licht,
het gas klopt in de buizen.
De zuurstofkraan gaat gillend dicht,
de zee kookt in de sluizen.
En in andere tijden vergeet ik mezelf.
De hoogovens lopen over het land
met ijzermuilen rood en zwart,
de intocht der isolatoren.
Ze steken de steden met zwavel in brand,
de grote gore ketel barst
en niemand meer die het kan horen.
Breek het bos tot cellulose af,
verscheur het in atomen.
De zon glijdt smeltend neer in het graf
om nooit meer om te komen.
En in andere tijden vergeet ik mezelf.
In andere tijden vergeet ik mezelf.
Credits
Writer(s): Lennaert H Nijgh, Frank B. Boudewijn De Groot
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.