Tark
من و تو هر دو تو اسارتیم
من اسیر یه سر تو اسیر یه دست
من و تو هر دو بدون تصمیم
من و تو هر دو حاضر تقدیر
دل به من نبند من یه روزی تو بادم
یه روز زیر شونه ام
یه روزی آزادم
تقدیرم این بود نگاهم کنی
هی بلند شم و تو کوتاهم کنی
کُندی نکن، کار تو بریدنه
نترس، کار من دوباره روییدنه
اگه نبری و دم از جنگ بزنی
شاید یه گوشه تو انبار زنگ بزنی
این منم یه آه، زندونیِ سر
یه روز سیاه، یه روز سفید، یه روز مرگ
صدای دستای آهنیت رسید به گوشم
وقتی اومدم بیرون از زیر تل سر
آزادی، چه بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
آخ، آزادی، بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
زیر تل کنار باقیِ موها تو آرامش الکی چروکیدم
دستام سپر سرم شده بود اما زیر این سنگر دروغی پوسیدم
من یه تار مو پر از ترک مورفین تل
تن به حقیقت فردا قیچی دادم
تویی همون قیچی خسته از بریدن
پر از فریاد نمی خوام قیچی باشم
من و تو هر دو تو اسارتیم
من و تو هر دو زخمیِ عادتیم
شاید با بریدنات بیمه شم
توی آینه ی تکرارت دیده شم
اما واسه من یه راه دیگه هست
شاید سقوط شاید ریزشم
این سقوط آغاز آزادیه
باید بتونم بیخیال این ریشه شم
یا که توی دست باد مسموم نیفتم
آخ، که رهایی حقیقتی نیست
من و تو طبیعتمون مخالف هم ئه
قرارمون اون جا که طبیعتی نیست
آزادی، چه بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
آخ، آزادی، بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
من اسیر یه سر تو اسیر یه دست
من و تو هر دو بدون تصمیم
من و تو هر دو حاضر تقدیر
دل به من نبند من یه روزی تو بادم
یه روز زیر شونه ام
یه روزی آزادم
تقدیرم این بود نگاهم کنی
هی بلند شم و تو کوتاهم کنی
کُندی نکن، کار تو بریدنه
نترس، کار من دوباره روییدنه
اگه نبری و دم از جنگ بزنی
شاید یه گوشه تو انبار زنگ بزنی
این منم یه آه، زندونیِ سر
یه روز سیاه، یه روز سفید، یه روز مرگ
صدای دستای آهنیت رسید به گوشم
وقتی اومدم بیرون از زیر تل سر
آزادی، چه بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
آخ، آزادی، بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
زیر تل کنار باقیِ موها تو آرامش الکی چروکیدم
دستام سپر سرم شده بود اما زیر این سنگر دروغی پوسیدم
من یه تار مو پر از ترک مورفین تل
تن به حقیقت فردا قیچی دادم
تویی همون قیچی خسته از بریدن
پر از فریاد نمی خوام قیچی باشم
من و تو هر دو تو اسارتیم
من و تو هر دو زخمیِ عادتیم
شاید با بریدنات بیمه شم
توی آینه ی تکرارت دیده شم
اما واسه من یه راه دیگه هست
شاید سقوط شاید ریزشم
این سقوط آغاز آزادیه
باید بتونم بیخیال این ریشه شم
یا که توی دست باد مسموم نیفتم
آخ، که رهایی حقیقتی نیست
من و تو طبیعتمون مخالف هم ئه
قرارمون اون جا که طبیعتی نیست
آزادی، چه بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
آخ، آزادی، بی تضمینی
تو این سلولای تو در توی بیماریا
زندونیا
زندون بان زندونیای زندون بان زندونیان
Credits
Writer(s): Ehsan Ghareh Ziyaeddiny
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
Other Album Tracks
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.