O Dourado

Tan preto estás
do Dourado,
as miñas pernas non poden andar.

E non volverás
a dicir que fuxa e desapareza,
e non hai perdón.

Fuxiches de alí,
do Dourado.
O lume quentábate coa súa calor.

Agora non vas
a onde sempre descansabas
tralo verán.

E non chorarei
polas túas penas,
e sei que queres marchar.

Volvín marchar
de canda ti
coma se eu fose o máis sereno.

E sei que ti
sentes medo se eu te deixo,
e non hai perdón.

E todo o inverno
non chega para ti,
non chega e xa vén o verán.



Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link