Bu Zindan Bu Kırgın Bu Can

Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı
Gördüler yedi cihan
İn, cin, Kaf Dağı'nın ardındakiler
Kıtlık da kıran da olsa
Gördüler analar neler doğurur
Aman aman hey...

Dünyalar vardır elvan
Bir su damlasında, bir kıl ucunda
Meyvalar vardır, meyvalar
Ağacı, omcası yok
Sana vurgun, sana dost
Beride Kabil'in murdar baltası
Ve kan değirmenleri
Kader kahpesi

Beride borazancıları o puşt ölümün
Hazır zil zurna keyfinden
Hazır ırzını vermeğe
Yiğitler vuruldukça
Timsah kısmı çünkü yavrusunu yer
Akarsu duruldukça
Cadı, yalan hamurunu dağ dağ yoğurur
Aman aman hey...

Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı
Macera değil
Yaşamak, sade "yaşamak"
Yosun, solucan harcıdır
Öyle açar ki murat
Susuz, güneşsiz de kalsa, koparılsa da
Şavkı, bulut güllerinden daha bir suna
Ve daha burcu burcudur

Bu zindan, bu kırgın, bu can pazarı
Macera değil
Sardığım toprağımın altın sabrıdır
O sert, erkek hüznüdür lahza başında
Cigara değil
Ve sevgilim uykusunda bağrır
Aman aman hey...

Meltemin bir tadı, ustura ağzı
Biri, kız memesi, tılsım
Yağmurun bir damlası süzülmüş küfür
Bir damlası, aşk
Senin uykuların hayın
Düşlerin kardeş
Duyar mısın, anlayıp sızlar mısın ki?
Gece, samanyollarında rüzgâr çıkıncaya dek
Mısralarım kardeş kardeş çağırır
Aman aman hey...

Serabın bir sonu vardır
Ufkun, sıradağın sonu
Uçarın kaçarın bir sonu vardır
Senin sonun yok
Mandaların, kavakların pazarı olur
Senin pazarın olamaz
Sensiz nar çatlamaz, bebek ı demez
Beni böyle şair, divane etmez
Kızımın çatal göğsü
Senin yüzün suyu hürmetinedir
Buğdalara, cevizlere yürüyen
Kara toprağın ak sütü...

Bir bilsen kimlere tasa, kedersin
Anlar mısın, şaşırıp ağlar mısın ki?
Bir bilsen kardeşlerim ne can çocuklar
Ve bilsen nasıl vurur beni bu duvar
Akşam akşam kara sevdam ağarır
Aman aman hey...