De Stad

Aandacht, aandacht
De Duitse Wehrmacht waarborgt de inwoners van Antwerpen volledige veiligheid van persoon en eigendom
Wie zich rustig en vreedzaam gedraagt heeft niets te vrezen

Dit voelt niet als de vijand
Voelt niet als nen tiran
We zijn dan wel bezet
Veel merk ik er niet van
Dus ga ik door
Zoals ervoor

Door het Krijgsgerecht wordt verboden
Bezit van wapens of oorlogstuig
Elke ondersteuning van niet-Duitse militairen in bezet gebied
Elke belediging van de Duitse Werhmacht
Het luisteren naar Engelse of andere vijandelijke radiozenders
Het lezen van Engelse of andere vijandige gazetten

We mogen steeds iets minder
Het kan niemand nog ontgaan
Met elke nieuwe regel
Weer minder toegestaan
Dus buig ik mee
En volg gedwee

Het voedsel zal voortaan gerantsoeneerd worden
Elkeen krijgt een ratsoenkaart en zegels
Brood, tweehondervijventwintig gram per dag of één zegel

Ik kan alleen maar volgen
Dan meelopen en knikken
Met elke nieuwe wet
Iets meer bezet
En langzaamaan lijk ik te stikken

Na acht uur in de avond dienen alle inwoners binnen in hun huizen te verblijven
De ramen verduisterd want licht is een doelwit voor elke vijandige aanval

Nog steeds hou ik me rustig
Ik lees nog steeds mijn krant
Maar kan ik nog vertrouwen
Op dag of Vlaamse land?
Leef nauwgezet
Naar elke wet

Bij nacht dan heerst de stilte
Van plein tot kleine steeg
Verlaten alle straten
De grote markt is leeg
Leef als verdoofd
En buig het hoofd

Ik kan alleen maar volgen
Dan meelopen en knikken
Met elke nieuwe wet
Iets meer bezet
En langzaam lijken wij te stikken

Te stikken
Te stikken
Te stikken