Diskoli Nixta
Τα σκαλωμένα μου λόγια για τους αλήτες γιατρικό
Ένα βράδυ κάποιος με είχε πει αυτοκαταστροφικό, μα
Μην ανγχώνεσαι για μένα έχω μάθει να αγαπώ
Τα μισά να μην πάρω πίσω στα 'δωσα όλα γαμώ
Μια εξάδα από πράσινες μου είπε να ηρεμήσω
Αδέρφια έχω ανάγκη να με βρω και να με ζήσω
Ορκίστηκα στη μάνα μου πως πίσω θα γυρίσω
Σαλεύει το μυαλό μου όταν γράφω για να σε αγγίξω
Η ανάγκη μου να γίνω ένα με άλλες ψυχές
Με γυρίζει στο χθες, μυρίζομαι κλινικές
Η Γκαμόρα με κοιτάει, σαν να μοιάζω με σκουπίδι
Και ένας φίλος μου παλιός πάει για φάρμακο στο Μενίδι
Έχω γίνει ό,τι δεν θα θελα μα θα βγω απ τη λούπα
Μη με πεις μισογύνη καριόλα θυμήσου τι σου είπα
Να αγκαλιάσεις το καλό μην γίνεις ένα μ' αυτούς
Κράτα τα πόδια σου κλειστά δίπλα στους δύσκολους καιρούς
Οι ευάλωτοι λέει πίνουνε να ξεχνάνε μόνιμα
Που να 'ξερε πως έχουμε δύο αρχίδια σαν παγόβουνα
Το έκανα και θα το ξανάκανα 1000 φορές
Καλημέρα αδερφάκο με ραπ και διαταραχές, είπα
Νύχτα μου μάνα πλάι σου έμαθα
Πόσο κοστίζει και πόσο πονάει η αλήθεια
Μιλήσαμε για ανθρωπιά και οικογένεια
Κάτσαμε γράψαμε ό,τι βαραίνει τα στήθια
Νύχτα μου μάνα φωτιά τους έβαλα
Μην τους πιστεύεις δεν μας νοιάζουν είναι φίδια
Κάναμε τις πλατείες να αγαπήσουνε την φάρα μας
Με τα δικά μας όχι αλλωνών
Ζούμε εποχές χαλεπές
Ώρες και μέρες κενές
Παίζει βαρύς αμανές στη σούρα
Αφού το Λάμπρο δε ξες
Αφού κοράκι με θες
Φύγε από δω το μπούλο σαβούρα
Δεν τους αρέσει να μιλάω για αλήθεια
Μα αν δεν τους πω κάτι το βράδυ βαραίνει τα στήθια
Η μαυρίλα μέσα στα κομμάτια μας συνήθεια
Και δύο γάρα στο τραπέζι μαρτυρούν πως θα τους πω τα ίδια
Πέσε να σε κρατήσω μόρτη
Γιατί παλεύεις να τρυπήσεις το συκώτι
Αυτοί που σε 'κάναν πακέτο δεν είναι οι πρώτοι
Και τώρα που σου τα 'πα πέφτω εγώ σήκωσε με στρατιώτη
Γάμα το προδότη
Γάματα σούρουπο βγαίνουμε
Μα μην την ψάχνεις δεν γνωρίζω που πηγαίνουμε
Αυτό μάθαμε να κάνουμε και αρρωσταίνουμε
Άλλο ένα βράδυ που έγινα ό,τι σιχαίνομαι
Νύχτα μου μάνα πλάι σου έμαθα
Πόσο κοστίζει και πόσο πονάει η αλήθεια
Μιλήσαμε για ανθρωπιά και οικογένεια
Κάτσαμε γράψαμε ο,τι βαραίνει τα στήθια
Νύχτα μου μάνα φωτιά τους έβαλα
Μην τους πιστεύεις δεν μας νοιάζουν είναι φίδια
Κάναμε τις πλατείες να αγαπήσουνε την φάρα μας
Με τα δικά μας όχι αλλωνών
Ένα βράδυ κάποιος με είχε πει αυτοκαταστροφικό, μα
Μην ανγχώνεσαι για μένα έχω μάθει να αγαπώ
Τα μισά να μην πάρω πίσω στα 'δωσα όλα γαμώ
Μια εξάδα από πράσινες μου είπε να ηρεμήσω
Αδέρφια έχω ανάγκη να με βρω και να με ζήσω
Ορκίστηκα στη μάνα μου πως πίσω θα γυρίσω
Σαλεύει το μυαλό μου όταν γράφω για να σε αγγίξω
Η ανάγκη μου να γίνω ένα με άλλες ψυχές
Με γυρίζει στο χθες, μυρίζομαι κλινικές
Η Γκαμόρα με κοιτάει, σαν να μοιάζω με σκουπίδι
Και ένας φίλος μου παλιός πάει για φάρμακο στο Μενίδι
Έχω γίνει ό,τι δεν θα θελα μα θα βγω απ τη λούπα
Μη με πεις μισογύνη καριόλα θυμήσου τι σου είπα
Να αγκαλιάσεις το καλό μην γίνεις ένα μ' αυτούς
Κράτα τα πόδια σου κλειστά δίπλα στους δύσκολους καιρούς
Οι ευάλωτοι λέει πίνουνε να ξεχνάνε μόνιμα
Που να 'ξερε πως έχουμε δύο αρχίδια σαν παγόβουνα
Το έκανα και θα το ξανάκανα 1000 φορές
Καλημέρα αδερφάκο με ραπ και διαταραχές, είπα
Νύχτα μου μάνα πλάι σου έμαθα
Πόσο κοστίζει και πόσο πονάει η αλήθεια
Μιλήσαμε για ανθρωπιά και οικογένεια
Κάτσαμε γράψαμε ό,τι βαραίνει τα στήθια
Νύχτα μου μάνα φωτιά τους έβαλα
Μην τους πιστεύεις δεν μας νοιάζουν είναι φίδια
Κάναμε τις πλατείες να αγαπήσουνε την φάρα μας
Με τα δικά μας όχι αλλωνών
Ζούμε εποχές χαλεπές
Ώρες και μέρες κενές
Παίζει βαρύς αμανές στη σούρα
Αφού το Λάμπρο δε ξες
Αφού κοράκι με θες
Φύγε από δω το μπούλο σαβούρα
Δεν τους αρέσει να μιλάω για αλήθεια
Μα αν δεν τους πω κάτι το βράδυ βαραίνει τα στήθια
Η μαυρίλα μέσα στα κομμάτια μας συνήθεια
Και δύο γάρα στο τραπέζι μαρτυρούν πως θα τους πω τα ίδια
Πέσε να σε κρατήσω μόρτη
Γιατί παλεύεις να τρυπήσεις το συκώτι
Αυτοί που σε 'κάναν πακέτο δεν είναι οι πρώτοι
Και τώρα που σου τα 'πα πέφτω εγώ σήκωσε με στρατιώτη
Γάμα το προδότη
Γάματα σούρουπο βγαίνουμε
Μα μην την ψάχνεις δεν γνωρίζω που πηγαίνουμε
Αυτό μάθαμε να κάνουμε και αρρωσταίνουμε
Άλλο ένα βράδυ που έγινα ό,τι σιχαίνομαι
Νύχτα μου μάνα πλάι σου έμαθα
Πόσο κοστίζει και πόσο πονάει η αλήθεια
Μιλήσαμε για ανθρωπιά και οικογένεια
Κάτσαμε γράψαμε ο,τι βαραίνει τα στήθια
Νύχτα μου μάνα φωτιά τους έβαλα
Μην τους πιστεύεις δεν μας νοιάζουν είναι φίδια
Κάναμε τις πλατείες να αγαπήσουνε την φάρα μας
Με τα δικά μας όχι αλλωνών
Credits
Writer(s): Tokesick, Pneuma Eleuthero, Timis Logos, Koraki
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.