Asoon Tarin Rah

آمادم
برای لِه کردن قولام زیر پام آمادم
برا یه خواب ناب آمادم
برای غرق شدن تو آب آمادم
آمادم بگم همه چی تموم
یه حسی نظرمو بَرش میگردوند
اخممو جمعش میکرد
آمادم برا پرش تو کم عمق
قول میدم، قول میشکنم
من همونم که موندش عقب
همونم که دُورش زدن
اون بازنده که بُردیش منم
فرو کن تو اون کَله ی خالیت
مهم نی چه قدر باشه دستت هزاری
میندازم خودمو از پنجره پایین
با خودم و خدا، یه عکس سه تایی
بین آسون ترین راه
یا قشنگترین راه کدوم؟
لامپ اتاقت یا ماه کدوم؟
خوب یا افتضاح
اگه فکر گنده داری پاشو
که روح میده گُل به قالی
اعتماد کن به پشتِ خالیت
کاری نکردن یا اشتباه
باز میگی چرا پُر گاز میری؟
وقتی هیچی اونی که دوست داشتی نیست
چرا آماده ای برای باختن؟
چه جوری انقدر زود وا میدی؟
یعنی همین که هست کافی؟
یعنی سهمت همین قد از بازی؟
یعنی این جایی که فقط باشی؟
قبل ما چی بود؟ بعد از ما چی؟
آمادم برا هر چی تو کلمه آمادم، آمادم
برای لایِ منگنه آمادم
پای حرفام وایسادم، آدم شدم
وقتشه کلی شاید و باید کنم
هر چی نیستم جا کرد تو من
پختم خودمو تو آشپزخونش
حالم اون قدرام تعریفی نیست ولی ما
مثل جوونی میگذریم، آه
تو نمیندازیم، دلیل شیرجمی
دلیل پیشرَویم، دلیل شیر فهمیم
چون مشکل هست هیچکس نیست
تو تنها تو این کوچه ها تا دیر وقت ریسکه
پَ یا میگیری از دیکتت 20
یا یه روز میفهمی که دیگه دیر کردی
مهم الان به بعده نه از الان به قبل
تو نه سنگ بنداز، نه برام بجنگ
کی سری که درد نمیکرد و پارچه بست؟
به ساز نرقص، دست به ساز برقص
به این رُخ رنگ گچ آب بزن، آره
دو روزه و دوتا کارتِ زرد
هر غلطی میکنی خوب باش
(مهم از الان به بعده، نه از الان به قبل)
مهم از الان به بعده، نه از الان به قبل، آره
چی عاشقت کرد؟
باش براش از بلوک سیمانی سفت تر
من از خودمه قصه ام
چون قسمت تنم نمیکنه لباس بهتر، نه (نه)

باز میگی چرا پُر گاز میری؟
وقتی هیچی اونی که دوست داشتی نیست