Ax

جلوم یه آلبوم پر از بچگیم و تاب سرسره ست
شلوغ ولی آروم تو عکس
دور از قانون دور از ترس
پر فکرای بزرگ دنیای کوچیک اما چشمای درشت

بیا و احساسم کن و قبل اینکه بشناسیم برو
از من ننداز نه به همه بگو کج بودم کم داشتم
شاید دلت بخواد من باشم دست رو شونت باهات تو عکس جا شم
ولی من و این حرف رو هوا پرتیِ حواس و لنگیِ دماغ
از پایه میکنیم عکستو خراب
تکون بده دستتو برام برو اینجا هیچی دیدنی نیست و ریخته ویترینم زمین
من از پس این شیب لعنتی؛ این پیشونی و کلی چین بی دلیل
بر میام یه روز چند ساله شده هرشنبه هام یه جور
بذار یه روز که بک گراندمون لحظه های خوب بوده عکس بگیریم
وقتی داشتیم برا درا دسته کلید وقتی لااقل خوشحالم از یه چیزی
نه الان با این پوزخند بی ریخت و فکری که جدا از روزمرّگی نی
توم چیزی جز خستگی نی
بذار؛ بذار به وقتش یه عکس خوب نه؛ یه عکس خوب تر بگیر
آها از هوا بگیر از این از من قشنگترا بگیر از اینا که الکی خوشن
بگیر از اینا که میگن از ما بگیر
شاید یه روز صبح رسید ولی فعلا تو این قبر مرده نیست
حالا حالا حالاها باید پست بدیم باید قرص بشیم باید سیر شیم از گشنگی

تو آینه اتاق یکی هست که وایستاده تو باغ ولی تو باغ نیست زده تو مارپیچ

فکرش شدی دست ولی داره یه دستی تو بازی
بیرونو خواست پنجره ساختی براش دیگه حتی اون پنجره باز نی
با این حال دستش دراز نی
امیدوار به جعبه ی شانسیش
میره میرسه میدونم اون شیره سیستمش دیوونه اس
مهم نی هیچی اونقدر براش عکسای تو چی میدونن
یه لبخند و یه سیب رو به منظره چیک
یا یه عکس پرسنلی با یه پیرهن قرمز جیغ

بودی از راه دور برام موندی پای موندنام
صدام شد مثل دوست برات بودی دلیل بودنام
برای خوب بودنت از آینده یه کوه دوشمه
همین که رات بندازم برام یه نور تو شبه
درم نیار از تو سرت که با تو این اتاق بدون شمع روشنه
یه روز عکست با عکس منه شکل صورتم و فک و لبش
میشناسیم میشناسمت
بگه هستم هر کی با منه!
کی با منه؟ کی با منه؟