Labriz

کروس۱

خوابم نمیبره تا نصف شب
میسوزم چشمام از اشک مثل شم
می گفتم اگه بشه دل زده ازم چی
بهم میریخت حتی با فکر شم
واسه خود خواهیاته خود خورم من
دیگه از دست تو کنترلم رفت
دیگه لبریز کاسه ی صبرم
از غم تو پر شدم من

ورس۱

چی داری تو چشمات چه رازی نهفته
حرف های تو تموم اون خیلی چیزارو نگفته
الان که دارمت چرا باید مست کنم
نمیخوام امشب دردامو با کام به کام سیگارام دود کنم

یک سلامتی گره خوردن دلامون
تو حتی از خودت نپرسیدی بین این همه چرا اون
دو سلامتی باال بردن صدام خواستی ارومم کنی گفتی اوکی هرچی بخوام
سه سلامتی مرامت اگه خسته شم تو زمینت ندوعم نخوامت
نمیشم تعویض حتی در نمیام از قابت
بی تو منم تنهام تو هر جمعی باشم

مصرف چند برابر جنبم میشه تاثیراشم
رفتنامونم میتونن
لفظی باشن برمیگردیم هرجا باشی
هرجا باشم
مگه میشه یادش بره
حتی بگه آلزایمر داشت
میخوندم خاطراتو در گوشش با یه رامی خواس

کروس۲

نمیاد خدا رو خوش
هی بده خودشو فحش
شباش گرفت ازش صبح شو کشت
همیشه از اونی میخوری که فکرشو نمیکنی
بیداره اشکو نم میده هرشب هی
تصویرتو میبینه ذهنی که درهمه
چی ساختی از اون که ساختت
بردی نفهمیدی ابروتو باخت بهت
گل گرفته برگ های طالیی
چقد کدره رنگ ابرهای بهاری
وسط حرف ام قط میکردی
تکس می دادی دیگه هیچ کاری بام
نداری

ورس۲

خوب فهمیدی تغییراتمو
شروع کنم از کجا تعمییراتمو
کاش عوض شه قلبی که سوخته
ببر ازم هر حرفی که دوخته
برخورد ات بهم بر نمیخوره
حسش نی که لابد بر نمیخوره نه
فکر نکن که و اس خاطر توعه
اون عاشق نوعه

کروس۳

خوابم نمیبره تا نصف شب
میسوزم چشمام از اشک مثل شم
می گفتم اگه بشه دل زده ازم چی
بهم میریختم حتی با فکر شم

ورس۳

برو پیش همونا
توهم یکی از اونا
حرفامم که تکراری
خیلی بهم بدهکاری
تو موندی اجباری

فقط از رو تنهاییت
تا این که برگشت
باز عشق اول
فهمیدم که کم کم
داری دور میشی از من
شکستی هرچی پل بود واسه برگشت