In Shahr Mano Khord

من عادت کرده بودم
به دستات
نمیدونستم تو دستامه
دستای باد

باد از جنس رفتن بود
من از جنسِ خاک
فاصله از جنسِ کوه
من از نسلِ فرهاد

تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
این شهر منو خورد

تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
این شهر منو خورد

چشمای من بارید
تو آسمونِ تو
تنهایی ها رویید
تو خاکِ دستامون

تو جاده های ما
جاپای من گم شد
انگار که نبودیم
همیشه هرگز شد

انگار که خاکی بی اسمم
میونِ این اقیانوس
پایانِ تلخِ یک رویام
تعبیرِ یک کابوس

کلمه ای تنهام
تو جمله ای بی سر
بی معنی بیجا
افتاده میونِ حرف

تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
این شهر منو خورد

تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
تنهایی منو برد
این شهر منو خورد

چشمای من بارید
تو آسمونِ تو
تنهایی ها رویید
تو خاکِ دستامون

تو جاده های ما
جاپای من گم شد
انگار که نبودیم
همیشه هرگز شد



Credits
Writer(s): Emil Shoainia
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link