Licht of Ligt

Een raar gevoel er is iets mis
Ik loop uit de maat alsof het ritme niet meer kloppend is
Als ik in dagen moest spreken ben ik al twee weken bezig
Ik werd word zal meegezogen worden
Dus bij deze meld ik me alvast afwezig

Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan
Mij?
Licht

Iedereen zegt tegen elkaar dat het niet aan mij ligt
Probeer het op te schrijven maar de geopende gedachte
Word door mij gedicht
De tunnel die ik in ben gereden voelt als een eindeloze sleur
Ik ben gericht op het licht aan het einde
Het licht aan het einde
Het ligt aan het einde!
Ligt het daar wel aan?
Of ligt het aan het verfijnde
Iets wat mij langzaam is ontgaan
(Het licht aan mij)
Ik ben eruit
Ontsnapt uit de tunnel maar nog gevangen in mijn hoofd
Ik ben eruit
Probeer te overtuigen maar ik ben de enige die het hoort
Dus ik schreeuw het uit!
En er is stilte
Want jij blijkt doof te zijn voor woorden van dit soort

Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?
Ligt dit aan mij?

Zonder besef is er weer een week voorbij gevlogen
Ik dacht vrij te bewegen maar wordt weer bewogen
Ondanks mijn fysieke zijn ben ik mijn gedachten weer verloren
Steeds verder buig ik door door het gewicht op mijn schouders
Als ik hier nu niet uit stap dan houdt tijd mij voor altijd
Gevangen in zijn greep
Dus ik schrijf het weer eens op maar denk halverwege stop!
Scheur het langzaam uit en ik
Vorm het tot een prop
Starend naar de nieuwe leegte voor me
Vormen gedachtes nieuwe woorden
Terwijl ik wacht op een nieuwe dag
Zie je nou wel dat het niet aan mij lag

Dat het niet
(Het ligt niet aan mij)
Aan mij lag
(Licht)
(Het ligt aan mij)
Dat het niet aan mij
(Licht)