Ben Zo Je Zou Zijn

Lange gezichten mensen die rennen mensen met pijn ik zie
Nare berichten mensen ontkennen wie ze echt zijn
Ver van elkaar nog verder van mij ze voelen zich minder maar
Niet bij mij
Want ik
Omarm en geniet
Zonder druk
Gedachten komen tot rust
Als een engel
Die mij zachtjes kust
En niemand stuurt mij
Ik ben mijn eigen kapitein
Zeg me wat is het heerlijk
Om zo vrij als mij
Te zijn
Zo vrij
Vrij
Vrij

Hij dacht te staan maar is in de val eigenlijk gestruikeld
Zo belande hij na een harde landing in niemandsland
De mensen waarmee hij dacht verwant te zijn
Hebben hem de rug gekeerd
Iedereen is weggegaan
En eenzaamheid is teruggekeerd
Alleenstaand in het leven kon hij de druk niet meer aan
Dus plakte hij er een letter achter aan
De druk werden drugs en de drang werd drank
Twee letters verschillend maar toch dezelfde klank
Deze vlucht van verantwoordelijkheid gaf hem de schijn gered te zijn
Terwijl hij aan het verdrinken was
Door al dit wegdrukgedrag verloor hij zijn bestemming uit het oog
Uit het hart als zacht zand gleed het langzaam langs zijn vingers
Niemand stuurde hem in de goede richting
Hij was eenzaam eigenwijs en stuurde daarom tegen
In plaats van met iemand anders mee
Zo raakte hij zijn koers kwijt net als een stuurloos schip op zee

Hoe kan het nou zo zijn dat het nu zo is
Waarom voel ik al die pijn en is bij hun niks mis
Mensen lopen mij voor de voeten ik ben uit balans geraakt
En alles wat jullie zeggen is zo fucking gemaakt
Ik word getrokken en geduwd maar ik wil blijven staan
Iedereen zegt me te helpen maar valt me eigenlijk aan
Want een zogenaamde steun van jou is meer een beuk in me rug
Ik heb alles aan je gegeven maar krijg daar nooit iets van terug
De deur die ik uit wil lopen wordt door jullie dichtgehouden
Niks wordt mij gegund en daarom het haat ik het vertrouwen
Van wat ik in jullie allen zou moeten hebben
Het zijn weggegooide rottende leugens en wat een pech he
En een afkeur van jullie daardoor moest ik gaan veranderen
Maar wat een fout van lijkt mij te zijn is een
Tekortkoming van anderen
Dus fak jullie allemaal en donder lekker op
Want ik ben zo klaar met dat gezeik aan mijn kop

Denkend de bodem van de put bereikt te hebben
Bleek dat hij toch nog verder af kon dalen
Verstopt onder aarde zonder roem of verhalen
Die achter zouden blijven wanneer hij er niet meer is
Misgegrepen en bezweken onder de immer groter wordende druk en
Stuk gebroken als de spiegel waarin hij zichzelf graag zag
Lag hij adem happend lachend in de plas van eigen tranen
Eaar de dood voor hem besloten en in donker lood gegoten werd
Dit uitte zich in een uitzichtloze situatie gevuld met duisternis pijn
En zijn hart gevuld met tranen die door zijn aderen zijn longen
Beademde om vanuit daar in een laatste krachtsinspanning
Een poging te doen zijn ziel te redden
Maar de moeite bleek te moeilijk zelfs zo moeizaam
Dat hij langzaam aan in elkaar zakte
Van onlosmakelijk verdriet en schreeuwt
Vaarwel lief ik ben klaar om dood te gaan

De stralende ochtendzon laat me denken
Hoe voelt vandaag
Teveel meegereisd maar nu eindelijk
Geland bij mezelf
Alleen energie om te spiegelen
En niet meer om te wijzen
Gefocust op mijn ademhaling
Kom ik met de uitkomst
Het gaat niet altijd goed
Maar dat is oke
Dat mag er zijn
Dat is oke