Namak Nashnas

یه چند وقتیه که دور من خلوته
حالا داشت موند با همین یه ورقه
که قلم میرقصه روش عینهو جمیله
همه نمک نشناسین عیبتون همینه

اشتب از منه که دستو تا آرنج عسل کردم
هار شدین آره قیدشو زدم بیخیال رفیق
دوست میشه بات یه زیقی جای شیر
بگذریم دل ما پر تر از ایناست
یه الافیم تو شهر تا شب دود و سیگار
اصن نمی دونیم حاجی اینجا چیکاره حسنیم
سیر دود عالمیم و بازم همیشه نسخیم
ای خاک تو سرم یه عمره خوابیدم
میگم با تجربم هه چاییدم
یه پیرمرد تو جلد جوون بیس ساله
یه سگ ولگرد یه لاشخور بی صاحب
ببین بابا ددیو نگفتم که خیابونو میگم حاجی
اگه قسمت شه میری توئم توش یه قدمی بزنی
بین گرگا نمه نفسی بتنی
عمو اینجا کون لختاش خیلی زیادن
مایه دارای مغزی که هنوزم پیادن
این ما ایم که میبینی یه رفیق داریم
سیگار و گاری روش تو وقت بیکاری خداییش بیماریم

این چرخ و فلک که ما در او حیرانیم
فانوس خیال از او مثالی دانیم
خورشید چرا دور عالم فانوس
ما چون سوریم که اندر او گردانیم

پنجره بازه یه سوز سرد میاد
جا سیگاری جلوت شده یه تپه ته سیگار
آدمای تکراری عقاید کهنه
بو تعفنشون بلند شد از سر سفره
کوچولوی من زندگی سه کام حبسه
شنگول میشی اگه این سه کام حبسشه
د نذار چپ شه دنیا باهات
دس به یقه شو یه جوری با کل خوابات
ببین اینجا همه چی یه جور دیگه میره
هر چی گره باز کنی باز جای دیگه گیره
به خودت بیا نشه روزی بگی دیره
که دله ترین دله دنیاشم سیره
عقربه که میگذشت عمر بود میرفت
تازه فهمیدم باباشم گفت بیربط
که پسرم همیشه حواست باشه
تا خلاصه یه دری رو به زندگیت وا شه
ولی گوش نکردم خر بودم یه کم
جونا جاهلن بار کمبودم پدر
خلاصه کلوم ما دنیا دیده ایم
این من من نبودم و دنیا رید به این