Alexander

Nok eitt mørkt steg på veglaus veg
Mot biblioteket som vekte
Eitt djupt savn der ein vandrelaus vandrer
Og Alexander trampar ned kaos-slanger

Han seier
Eg sorterar godt ifrå vondt, skjærer rundt kjerna av begjæret
Gjerda inne i lukka rom, gjer det ei stund til å gjære
Så har du læra frå verda som har æra
For alt det du helde så kjært da

Nede står min informant, han mottar alt eg dømmer interessant
Han heiter Fabian han kjenner ikkje meg, men eg kjenner han
Han er min handlingsmann her eg er lenka fast i
Evig tjeneste mellom luft og land

Historie og profesi det er alt som du finner i
Mitt rike du vil for alltid unngå din like om du
Velger å bli, gjer all tid til arkivert fantasi
Som har blitt kalt essensen av mitt liv

Med gåter forstått og fargar til grått
Der har eg fått ord til min kropp
Når det regnar og skrifta bleikna
Då synker tegna tilbake til kjerna

Når det blir natt blir eg forlatt til fordel for min bror
Skapt av Guds dårlige humor der det absurde bor
Han er luft eg er jord, der han bor er der som eg bor
Han vandrar rundt i ørkensand og setter ingen spor

Derfor blir vi kalla balanse, eg er trygg og han
Ein dårlig sjanse, det var dagen biblioteket brann
At stillheita rann ned og sløkte og ut av aska vaks
Det overraska menneske, kankje berre ver flaks

Historie og profesi er alt som du finner i
Mitt rike du vil for alltid unngå din like om du
Velger å bli, gjer all tid til arkivert fantasi
Som har blitt kalt essensen av mitt liv

Bøkene som flyger hyllelangs hakkje sjangs
Å treffe min lette og luftige dans
Slik er eg panser

Historie og profesi er alt som du finner i
Mitt rike du vil for alltid unngå din like om du
Velger å bli, gjer all tid til arkivert fantasi
Som har blitt kalt essensen av mitt liv