די פייגעלע בעט

די פייגעלע זי בעט,
עס שטיקט אור דאס געוויין,
צו אירע נעסט זי בענקט,
ווען וועלט דאס שוין זיין,
זי איז שטארק פארוואנדעט,
פליהען זי קען שוין נישט מעהר,
מען האט אור געפאנגען,
צום שונא זי געהערט.

צערט זי זיך די פייגעלע,
איינגנשאפטע איידעלע,
מען פייניגט איר, זי שרייט,
אך, וויפיהל זי לייט,
ווילאנג וועלט עס דארן ווילאנג,
עס טיט איר זייער באנג,
ווען קומט שוין דער אדלר און לייזט איר אויס פון פאנג.

דאס יוד איז דאס פויגל וואס וויינט,
דער קשו נעסט איז דער פיינט,
אירע גרויסע וונדען,
איז דאך דער גלות אליין,
די נעסט איז ירושלים,
וואס מיר גארן אין איר צו זיין,
דער אדלר איז משיח,
וואס ברענגט אונז שוין אהיים.



Credits
Writer(s): מלכה שטיינברג זקס
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link