Tükeniş

Tükeniyorum
Ruhum litrelik yalnızlıklar altında eriyor
Biliyor musun "bulmak" "yitirmeyi" çok daha iyi anlatıyor
Artık acele yürümüyor, saati sık sık kontrol etmiyorum
Etsem de hep aynı
Saat bana çok var
Ya da seni çoktan geçmiş
Zaman gözlerinin kumsalında dondu diyorum
Gözlerinin yeşilini bulamıyorum kumların arasında
Ruhumda şiddetli fırtınalar
Kayboluyorum
Daha da kaybolursam beni kimse bulamaz diye korkuyorum
Omzumda anlarla dolu çanta
Eziliyorum

Yollarda kendimi arıyorum
Denizlere varmayan sokaklara kendimi soruyorum
Hiç biri beni tanımıyor
Beni bana, beni bir çığlığın son nefesine soruyorum
Vazgeçiyorum
Çay söylüyorum, çay soğuyor; ben üşüyorum
Saat bana çok var
Yollara düşüyorum
Heybeme çayın soğukluğunu, kayboluşumu ve senin yokluğunu da koyuyorum
Biri beni takip ediyor
Ürperiyorum
Biri beni tutuyor
Titriyorum
Biri beni kendisine çekiyor
Uyanıyorum

Unutma
Bir vakitler tanışmıştık
Yüreğimde yerini hazır etmiştim hemen o an
Hatta öpüşmüştük de
Ben kendimi sevmiştim
Hatırlamalarım kıyısını döven dalga sesleriyle bölünüyor
Sesleri yakalamaya çalışıyorum
Sonra yıldızlara koşuyorum
Gülüşüme küfürler karışıyor
Sonra sana biraz daha yaklaşıyorum
Kendime bakıyorum
Boynuma sarılı ellerini görüyorum
Ellerin kayboluyor birden
Sonra -sonra- deniz gözlerimden taşıyor
Gözlerim denize taşıyor
Zamanı kontrol ediyorum
Saat seni çoktan geçmiş



Credits
Writer(s): Yunus Karabulut
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link