Lonely Hearts Club

Λάθη θα κάνω όπως όλοι μας
Όμως αλλιώς θα το πάρω εγώ
Αλλιώς όλοι οι άλλοι
Κι αυτό είναι κακό
Μπάρμαν, έλα να σου πω
Τι πέρασα σήμερα, όπως και χθες
Όπως και προχθες
Δε με νοιάζει το τι θα μου βάλεις
Καν' το όπως θες, αρκεί να μ' ακούσεις
Αλήθεια πονώ
Θέλω να πιω
Βάλε μου ρούμι μαζί με βότκα κι ουίσκι
Κι όταν ο ήλιος σβήσει ίσως να ξεχαστώ
Με 'φαγαν οι τύψεις

Τι να σκεφτώ?
Το μέλλον φαντάζει χλωμό
Το παρελθόν μου επιτίθεται ακόμα
Κι όταν το αγνοώ θα φοβηθώ να ξαναπώ σ' αγαπώ
Τόσα χρόνια μετράω στην πλάτη μου
Γίναν τα λάθη μου νάρκες κι αντί να μαθαίνω απ' αυτά
Τα ίδια δημιουργούν ελπίδες φαύλες που με τιμωρούν
Για κάθε μου κίνηση και κάθε σκέψη μου
Κάθε φιλί σε κάθε μια σχέση μου
Κάθε μιλιά
Άρα συχνά, γαμώτο, μέχρι κι οι τοίχοι μ' ακούν

Δεν έχω ανάγκη τις σάπιες συμβουλές που μου δίνουν χιλιάδες
Στον πάγκο κοιτώ τις ραγάδες γιατί θυμίζουν εμένα οι ρημάδες
Περάσαμε από συμπληγάδες
Για να πέσουμε λίγο πριν από το τέλος
Και να με πιάνουν εμένα ξανά οι σκοτούρες κι οι αφηρημάδες
Σωστά?
Όλα τα ρίχνουμε στον πιο αδύναμο κρίκο
Αυτών των ανθρώπων
Που δε θέλουν ν' αφήσουνε τίποτα απλά στην τύχη και στο παρελθόν
Κι ας είμαι απών την προσέχω
Δεν υπάρχει κάτι που δε βλέπω
Ψιθύρισα μια μελωδία να φτάσει στ' αυτιά της για να κοιμηθεί όσο πέφτω
Κι αυτή ακόμα με πίεση πιο οδυνηρή ρίχνει τ' αλάτι μέσα στην πληγή
Μέχρι να πέσω στο πάτωμα και να μη μου χει μείνει αντοχή
Δεκέμβρης του '18
Ένα τέταρτο απ' της ηλικίας μου κλείνω
Που προσπαθώ να τη φέρω κοντά μου
Γιατί μου κάνω τέτοιο κακό?

Και γυρνάω κάποια στιγμή και κάνω στον μπάρμαν
"Φίλε φοβάμαι"
"Τι φοβάσαι φίλε?"
"Φίλε φοβάμαι τα φωνήεντα. Αυτά με φάγανε"
"Τι φοβάσαι φίλε?"

Τις αϋπνίες και τις αμαρτίες μιας αιματηρής εφηβείας
Τους εθισμούς και τους εφήμερους έρωτες με τα ευέλικτα ήθη
Τις ηλιθιότητες, τις ηδονές, την ηττοπάθεια
Τους ηλεκτρισμένους μας υπαινιγμούς και τους υπαρξιακούς συλλογισμούς
Παρέα με ύβρεις και ίντριγκες, ιδιοτέλεια, ίλιγγο απ' το αλκοόλ
Υγρά όνειρα κι όνειδος ικανοποίηση, της ωραιοπάθειας σπορ
Κι έχουν γίνει τα τραγούδια ντεκόρ αλλά έχω χάσει απ' τη σέντρα
Γι'αυτό φοβάμαι αρρωστημένα να κοιτάξω το σκορ
Γιατί έχω πιει, έχω μεθύσει
Έχω πεθάνει, έχω ζήσει
Έχω δει, έχω αγγίξει
Έχω καεί, έχω σβήσει
Λάθη που κάνω μ' ουίσκι
Έχω ανοίξει τα μάτια μου δίπλα σε κάποια γυμνός
Κι έχω φύγει σιωπηρά πριν ξυπνήσει

Δεν είμαι άγιος σου 'πα
Ραγίζω όταν πέφτω σε λούπα
Τα βάζω μ' εμένα συχνά και κάνω τα ίδια ξανά
Στ' ανήσυχα 20 κάηκα το βράδυ που έβρεχε κρύσταλλα
Περπάτησα πάνω ξυπόλητος
Τον πόνο κατέβασα κούπα

Κι είμαι πια πιο κοντά στα 30 παρά στα 16
Κι είπα στον μπάρμαν το μπερμπον πίσω από την μπάρα να πιάσει
Δεν είμ' εντάξει θέλω να πιω
Έχει χαράξει, ακόμα εδώ
1η Αυγούστου
Χρονιά πολλά
26 έτη έφηβος
Κάτι δεν πάει καλά

Δεν κάνει χατήρια ο χρόνος
Γεμίζει μ' ουίσκι μια άδεια καρδιά
Σ' ένα στοιχειωμένο μπαρ πάλι μόνος
Με λίγο τονικ σπάω τη μοναξιά
Αυτό είναι για όσα έχουμε ζήσει
Το φεγγάρι έχει μαζί σου μεθύσει
Σε ξεμεθά η αυγή σαν καφές
Μα δε θες το σκοτάδι να σε αφήσει