Ân

Direndiğim gün elimi yüzüme götürmüştüm
Yağmur yağıyordu. Perde 1 yağmur yağar
O şarkı çalıyordu Fletta ofan af mrrr
Basit zaaflar hiç çekinmeden büyük felaketlere yol açabilir

Tanrı da böyle işler - Top sakallı yaşlı bir edebiyatçı da.
Bir gün aynı şarkı çalar - Ve her şey boktanlaşır
Hey hafifmeşrep yağmurlar! Islanıyor saçlarım
Bu yağmurların piyanolarla bir ilgisi olmalı

Bu yağmurların tanrıyla bir ilgisi var
Bu kısır döngü, ah, ümitsiz termodinamik!
Çünkü onun toplumları karıştıran bir yüzü var
Ve beni bir türlü çekemeyecek şiirsevmez herkesliği

Artık saçlarım dökülmesin, otobüsleri karıştırmayayım
Yoksa hasta olacağım, yağmurlar - Hasta olacağım tanrım.
Hasta öleceğim, sonum bu, Bu yağmurla sevişirken korunmalı mı?
Fakat bu denize şemsiyeyle girmek gibi olurdu

Kahrolası halüsinatif yağmurlar! Perde 2 Oldum olası ben.
Çünkü tüm hastalıklar kapitalisttir, ilaçlar kadar kapitalist
Çektiğimiz tüm acılar işte bundan
Artık şüphe duymayayım yalnızlığımdan

Şu gökyüzünün ardında çok daha yüce bir şey var
Şu güneş denen çemberin ve ay denen kağıdın
İşte! yıldızların ardında utangaç bir Tanrı var
Bizimle tartışacak kadar rahat ve lüks değil hayatı

Ki hududumuz çizilmediyse onunki gibi
Ya da güzel bir kadının vücudu gibi
Siyasî sınırlarımız da kabul görmez devletçe
Çünkü kahrolası güzellik özgürlüğün kendisinde

Artık delinmesin kum saatim, dakik çalsın alarmım!
Yağmurlar, ne kadar da safsınız...
O kadar safsınız ki, sizi yalayabilirim
Mürekkebiniz bana dermanlar çizsin
Çünkü en güzel derdimdir ıslanışım
Finita la comedia! Elimi yüzümden almışım.

Hayat çok kısa!
Gidip biraz daha uyumalıyım.