Fotia

Τα παιδιά περιμένουν το κάλεσμα
Ζητάνε το επόμενο βήμα
Το χρωστάω σε αυτούς που το νιώσανε
Δηλαδή το χρωστάω στον πυρήνα
Όταν το έγραφα έτρεμα ολόκληρος
Κι όταν έρθει θα μοιάζει με κύμα
Σε Κρήτη, Λάρισα, Βόλο, Ιωάννινα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα

Σκάμε 10 και οι 10 σημαδεμένοι
Μας κοιτάνε σα να μαστε συμμορία
Που να ξέρανε πως από παιδάκια παλεύουμε
Για την ενότητα και την ελευθερία
Όσοι ξεμπλέξανε το ρίξανε στην τέχνη
Είδα να κλείνονται και να ανοίγουν βιβλία
Τέσσερα χρόνια μακριά από τον ιστό και τέσσερις ώρες τη μέρα σκιαμαχία
Τώρα που γίνανε πολλοί αυτοί που θέλουν το κακό μας
Τώρα κράτησε το γερά
Σου είχα πει όταν χαμογελάμε το κακό φοβάται
Και εμείς τώρα χαμογελάμε μουνιά

Λειτουργούμε οργανωμένα σαν αγέλη
Ποιοι θα είμαστε, πότε και πού θα γίνει
Άσε να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη μας
Αν χρειαστεί θα τους πάρουμε στο κυνήγι
Έρχονται πιτσιρικάδες με ρωτάνε
"τι να το κάνουμε αδερφέ πού να το πάμε;"
Τη μύτη χαμηλά και τα κουπλέ σου να κεντάνε
Είπα τη μύτη χαμηλά και στα κουπλέ σου το νου

Από παιδάκι δε με νιώσανε ποτέ τους
Πάντα μου λέγανε ότι σκέφτομαι παράλογα
Για μένα είναι ήρωες όσοι κόψαν την πρέζα
Και όσοι βρήκαν τα αρχίδια να ληστέψουν τράπεζα

Λαμδα στο ταφ σαν брата στο брат
Για τους αλήτες που ακόμα είναι αγέννητοι
Θα στείλω στην κερκίδα το πέναλτι, κι ας σας έχω μουνιά όλους απέναντι
Όλοι αγαπάνε τον σκόρερ
Μα εγώ τα τσακάλια που κάθονται πίσω και αμύνονται
Αφού λέτε το ραπ είναι game όσο παίζουμε εμείς τελικούς δε θα στήνετε

Αν αυτό είναι αλητεία δεν είμαι αλήτης
Μάλλον θα φταίει ότι άλλαξαν οι εποχές
Τώρα την πέφτουν 10 πάνω σε εναν
Και όταν λιποθυμήσει του δίνουν και τσιμπητές
Όταν νικάμε τον φόβο ανοίγουν δρόμοι
Που καταλήγουν στα πιο όμορφα τοπία
Γιατί ποτέ δεν είδαν αντικείμενο πολυτιμότερο
Από την αγάπη και την ηρεμία

Φάγαμε σκάλωμα και έχουμε πυρετό
Και παίζουμε κρυφτό μες στον λαβύρινθο
Κάνουμε σαν παιδιά και μένει μαγικό
Σαν τη φωτιά θα καίμε
Φάγαμε κόλλημα τρελοί και παλαβές
Κι όλο γυρίζουμε σε λάιβ και εκδρομές
Από την πόλη μας σε όλες τις γειτονιές
Ψυχή βαθιά τους λέμε

Έχω ένα στόμα σαν βόθρο
Και στο λαιμό μου ένα βρόγχο
Πέρασαν χρόνια και το 'μαθα είναι καλύτερα χωρίς το χόρτο (κοψ'το)
Γύρω απ'τα μάτια ρυτίδες, κάτω απ' τα λάιβ κερκίδες
Πέρασαν τόσοι και τόσα μα μένουμε εκεί σταθεροί σε όλες τις καταιγίδες
Αλλάξαμε αφήσαμε πίσω δυο στίχους να λέμε και πέντε αλητείες
Τα βαθύτερα τα άκουσα νύχτα, τα καλύτερα ραπς στις πλατείες
Να μην πέφτεις σε θέλω λεβέντη
Να παλεύουμε σε δυσκολίες
Κάνω τον δίσκο μου φάρο αδερφέ για να βρισκόμαστε σε τρικυμίες

Μεγάλωσαν τα παιδιά μας σε αριθμό και σε ηλικία
Μα έχουμε την ίδια καύλα με τίποτα δεν αλλάζει
Φτιάχνω κουπλέ για τους Nakama
Στα ανοιχτά του Grand Line σαν τον Sanji
Πρώτη γραμμή πόλεμο αγκαλιασμένοι με το κάγκελο
Κανείς μα κανείς δεν τους μοιάζει
Η φωτιά τους γεμίζει με δύναμη
Και ο καπνός την Αθήνα σκεπάζει

Η καρδιά μας χτυπά σαν τρελή
Δυο λεπτά πριν ανέβουμε στην παρουσίαση
Και η σκηνή αυτή θα γίνει το σπίτι μας
Ένα μέρος που βρίσκουμε λύτρωση
Θα γελάνε σε κάθε περίπτωση
Αυτό είχα να κάνω σαν δήλωση
Χαιρετίσματα στους μαχητές
Μέσα στις κλινικές και στην αποτοξίνωση
Πάμε

Αυτή είναι η χρονιά που τα παίζουμε όλα
Πες στα παιδιά πως γυρίσαμε σπίτι μας
Θα έχουν να ακούνε κομμάτια και φέτος
Με αυτές τις γραμμές ξεκινάω το ταξίδι μας
Τρέμουν το λογότυπο παντού
Σα να τους κάναμε βουντού κ απ'το κακό τους πάλι θα παραμιλάνε
Πάνε σε γνώριμα μέρη αγχωμένοι
Με εμάς τι συμβαίνει ρωτάνε

Αυτό είναι το πλοίο με τους Strawhats
Στην ψυχή ένα ταξίδι θα πάμε
Αδερφός για αδερφό
Θα κοιτάμε ουρανό όποτε παίζουμε και θα γελάμε
Τα παιδιά μας γνωρίζουν το ποίημα
Ραντεβού τον Ιούνιο Αθήνα
Τρένα γεμάτα με μαυροντυμένους
Φωνάζουν από τον πυρήνα

Φάγαμε σκάλωμα και έχουμε πυρετό
Και παίζουμε κρυφτό μες στον λαβύρινθο
Κάνουμε σαν παιδιά και μένει μαγικό
Σαν τη φωτιά θα καίμε
Φάγαμε κόλλημα τρελοί και παλαβές
Κι όλο γυρίζουμε σε λάιβ και εκδρομές
Από την πόλη μας σε όλες τις γειτονιές
Ψυχή βαθιά τους λέμε