3002

Публика станата
Сите раце се во вис
Дали се слуша еден глас
Дали се слуша само стих
Недоволно објаснет
Недоволно замислен
Пред врата нема карти
Оваа сцена се распродаде

До три илјади и втора
Кој ќе топли седиште
Чии четири раце ќе се погласни од шест
Со љубов чуј ги песниве
Кој ќе каже врати се
Чиј внатрешен пламен
Ќе го сгаси твојот бес

Еј, фебруари дваесет и седми
Битов го третирам како листови од дневник
Сеуште во своите способности сум верник
Од први јуни уште цврсто сигурен ко челик
Морам да се задржам до тоа што го ветив
Не знам дали и ја, ама музикава се смени
Прашај ги оние што од стартот беа верни
Среќна година за VR, огномет не следи
Рапов маратон ама и лентиве се тесни
Ко во Бостон да сме дошле, а не играме за Celtics
На крајот од улицава и светлото ќе свети
После тоа ваљда стварите ќе станат лесни
Ако не тогаш спремен и за тоа
Како иде времево, се помалку сум дома
Самиот си избрав ваков живот да си водам
Намалувам со алкохол, и боље сум со вода
Животов се сврте, ама идам чекор напред
Од музика до факс, многу промени во размер
Човек што ми значи чекам странство да го врати
Од загуби и поуки карактеров се гради
Ради кои правци станав ваков
Ради кои одлуки сум кај што сакам
Која беше добра, а која само добра меморија
Кои насочија, а кои пак не се повторија
Не се каам пошо неќам во минатото да гледам
План за боље утре склопувам и живеам за сега
Визијата од тогаш уште стои и до денес
Немам живци напред назад да си враќаме ко тенис
Зборат што сме донеле за рапов ја им викам што не
Зборат како стигаме до кај што уште не сме
Зборат како друг не слушнал, рекол следни ќе сме
Ќе зборат, ќе не зборат и до три илјади и втора

До три илјади и втора
Кој ќе топли седиште
Чии четири раце ќе се погласни од шест
Со љубов чуј ги песниве
Кој ќе каже врати се
Чиј внатрешен пламен
Ќе го сгаси твојот бес

Уште влевам бои, во овој празен канвас
Уште барам место, во овој голем атлас
Кон ѕвезди дури и низ тешко, како мотото на Канзас
Низ секакви проблеми само продолжи да хаслаш
Ќе биде, знам дека ќе биде
Имам нешто што досега никој не го видел
Имам добар дофат за да качувам по ридот
Ама нема добра глетка ако оштетен е видот
Па неќам да сум ослепен од слава
Неќам некој што бил брат да сврти друга страна
Ако лојалност е беџ, тогаш со гордост би го носел
Ама сомнежи за предавство низ цел живот сум борел
Зашто животот е ваков
Циклусот од љубов и болка веќе неќам да се враќа
Деструктивен сум и исплашен кон таа што ме сака
Се надевам во иднина ќе сфатам кој да сакам
Ама сега ми е доволно да имам друштво дома
Ѕвони после полноќ за да изгуби контрола
Пати следно утро пошо не ја викам моја
Ама неќам веќе болка, мила, таксито е доле
Како можам да се викам непобеден
Кога од самиот себе уште можам да сум соборен
Не е исто ко пред некоја година
Ми фали две илјади и деветнаесетта, ама минатото помина
Ама идеме нагорнина и нема гравитација
Од тие што ги сакам секад влечам инспирација
Жедни за успех ама пројде дехидрација
Ќе ти пишам добар текст без да идам до фармација
Гласни мисли втор дел ама не се дели ова
Волците до мене, секад силни сме ко толпа
На крајот од приказната само сакам да творам
Да оставам меморија и до три илјади и втора

До три илјади и втора
Кој ќе топли седиште
Чии четири раце ќе се погласни од шест
Со љубов чуј ги песниве
Кој ќе каже врати се
Чиј внатрешен пламен
Ќе го сгаси твојот бес

До три илјади и втора кој ќе се сети со мене
Од каде дојдовме и на каде одиме
Чиј збор ќе ечи
Да каже браво
Да каже продолжи така
Имаш историја на патот