Θάνατος Στους Φτωχούς (feat. Relics, Mismatched & DJ Millman)

Έχουν ανοίξει τα πλυντήρια εδώ και χρόνια κι όποιος θέλει μπαίνει
Τον βάζουν πενταβρώμικο κι αναμάρτητος βγαίνει
Αφού η ανθρωπότητα μόνο μπροστά πηγαίνει
Τι συμβαίνει κι είμαστε δυστυχισμένοι (και τι μένει)
Γεμίσανε τα στέρνα μας μόνο με ενοχές
Γαμήσαν τον αυχένα μας οι κωλοδουλειές
Έχει τελειώσει ο κοβιντ μα δεν τελειώνει το στρες
Και ξαναπίνουν από το ίδιο μπουκάλι οι γειτονιές
Πόνοι κοινοί, τύχη κοινή, μοίρα κοινή
Σύριοι, Ουκρανοί κι Ιρακινοί
Είμαστε αυτοί οι από κάτω οι δαρμένοι οι ταπεινοί
Με πιθανότητα να ζήσουμε με αυτά μηδαμινή
Για αυτό θα κάψω το μαστίγιο το καρότο μου
Με βάρη θα ανεβαίνω την πλαγιά βουνού απότομου
Με φοβηθήκαν απ' το βήμα μου το πρώτο μου
Τους ενοχλούνε η ματιά μου και το χνώτο μου

Τι κι άμα θέλουνε να μαστε όντα άβουλα
Κι από τους κύκλους τους μας βγάζουνε απέξω
Τι κι αν οι κύκλοι μας κατέβουνε στα μάγουλα
Θα αντέξω, θα παίξω, δεν έχω να επιλέξω
Να μουνα πλοίο να σας έκλεβα τη θάλασσα
Να μουνα σύννεφο τον ήλιο σας να βρέξω
Αν είχα επιλογές εύκολα δε θα καταστάλαζα
Και θάνατο ίσως διάλεγα αν είχα να επιλέξω

Μας ζορίζουνε αλλά δε μας λυγίζουνε καθόλου
Θάνατος στους Φτωχούς
Κι αν δε βαριέμαι τους πηδάω σα τον τεντόγλου
Θάνατος στους φτωχούς
Μας ζορίζουνε αλλά δε μας λυγίζουνε καθόλου
Θάνατος στους Φτωχούς
Κι αν δε βαριέμαι τους πηδάω σα τον τεντόγλου
Θάνατος στους φτωχούς

Δε κοιμόμουν όσα πρόβατα κι αν μέτραγα
Δεν τέλειωναν τα λάθη όταν ξεμέθαγα
Δεν είμαι κανας βλάκας κι άμα είχα ευκαιρίες δε θα τις πέταγα
Δε με αηδιάζουν τα σκατά γιατί τα έφαγα
Πες μου οι γιατρειές σου του μικρού τι να του κάνουν
Όσο η μπιζνες κλας θα πέφτει με αερόστατα στην πτώση του αεροπλάνου
Ο ήχος του τυμπάνου, τα σχέδια του βιομηχάνου
Το μυαλό τρελάναν του Πρωτευουσιάνου
Να 'σουνα και να βλεπες το πόσο τον πληγώνει
Να τον πάμε όλοι κόντρα κι ο καριόλης να πληρώνει
Να θυμώνει -να θυμώνει- Η πλευρά μας να δυναμώνει
Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει μεγαλώνει
Για αυτό φοράω με καμάρι το τσιρότο μου
Με βάρη θα ανεβαίνω την πλαγιά βουνού απότομου
Έκανα κρότο από το βήμα μου το πρώτο μου
Τους ενοχλούνε η ματιά μου και το χνώτο μου

Τι κι άμα θέλουνε να μαστε όντα άβουλα
Κι από τους κύκλους τους μας βγάζουνε απέξω
Τι κι αν οι κύκλοι μας κατέβουνε στα μάγουλα
Θα αντέξω, θα παίξω, δεν έχω να επιλέξω
Να μουνα πλοίο να σας έκλεβα τη θάλασσα
Να μουνα σύννεφο τον ήλιο σας να βρέξω
Αν είχα επιλογές εύκολα δε θα καταστάλαζα
Και θάνατο ίσως διάλεγα αν είχα να επιλέξω

Νομίζουνε θα φύγουμε κρυφά σε κάποιο μπάρκο
Μα εδώ για κάθε εμπάργκο θα στήνουμε 10 λάρκο

Μας ζορίζουνε αλλά δε μας λυγίζουνε καθόλου
Θάνατος στους Φτωχούς
Κι αν δε βαριέμαι τους πηδάω σα τον τεντόγλου
Θάνατος στους φτωχούς