málarinn

Þó svo að augun mín leiti ekki upp
og þegar kvöldar þá leiti ég burt,
þú getur kallað það sálarlaust,
en ég þarf bara tíma fyrir traust,
ég lofa, ég lofa
að efinn er hluti af mér.

Ósammála, þú ert maður ég er norn
og ég kann að mála sjálfa mig út í horn.
Þú reynir að koma á mig frið
en snerting er meira og minna en ég vil.
Já ég róa mig sjálfa,
ég róa, ég róa mig sjálfa.

Þú spyrð hvort ég týnt hafi lyklinum
eða hvort ég hafi hent honum út?
Því ég málaði skrattann á veggina
svo ég væri ekki einmana.
Svo nú er ég málari
sem mælir út áfallið
og martraðir festir í mynd.
Ég get breytt pínu
í nostalgíu.

Svartsýn ég veit hvernig ég er.
En ég myndi aldrei breyta neinu í þér.
Og þegar ég brosi er það satt
og ég tala sjálfa mig upp nokkuð hratt.
Já ég lofa, ég lofa
að ég á til úthald í mér.

Þú spyrð hvort ég týnt hafi lyklinum
eða hvort ég hafi hent honum út?
Því ég málaði skrattann á veggina
svo ég væri ekki einmana.
Svo nú er ég málari
sem mælir út áfallið
og martraðir festir í mynd.
Ég get breytt pínu
í nostalgíu.



Credits
Writer(s): Elín Hall
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link