Pou Tha Pas

Μια ζωή θυμάμαι να ρωτάς
Πού θα πας?
Οι λέξεις στο κυνήγι είμαι φυγάς
Hard pass
Στο σημείο αναφοράς
Είναι το δάγκωμα της ουράς
Κι έχω τα δόντια της οχιάς

Κατοστάρι με χάρη
Κεφαλιά στο δοκάρι
Δυσκολία ο ύπνος να με πάρει
Ξέρω πολλούς που με δανεικά κάνουν τον κιμπάρη

Τρέχω κι έχω
Τα γόνατα στους ώμους
Το κουτάκι με τους τρόμους
Ανοίγει
Η γεύση απ τις μνήμες σκουριασμένο κατσαβίδι
Πληγές κλείνω με ξύδι
Τριάντα χρόνια μόλις για ν' αρχίσει το ταξίδι

Από την εποχή που όλα μοιάζανε απλά
Στην εποχή που οι ευθύνες είναι πάνω στο σουπλά
Για να στο πω απλά
Θεωρούσα μπελά
Το βάρος των επιλογών

Ατραπών πολλαπλών
Δημιουργία άγχους
Πιθανότητα λάθους
Απ' τους
Πρώτους χρόνους
Είχα πλαστικούς κώνους
Όρια πελώρια εμπόδια δυσφορία
Στενά περιθώρια το μόνο που έχω ακόμα είναι μια φωνή στεντόρεια

Πού θα πας?
Το κεφάλι σου θα φας
Πού θα πας?
Το κεφάλι σου θα φας
Πού θα πας?
Το κεφάλι σου θα φας
Πού θα πας?
Το κεφάλι σου θα φας

Αχαχουχα
Σαν ενήλικας στη γιούχα
Ποτέ μου δεν εκφράστηκα με ρούχα
Μου 'χα εμπιστοσύνη
Μα θες από βιασύνη
Η οργή το γάλα χύνει
Κι αφήνει απωθημένα

Λόγια γραμμένα μπαλωμένη έκφραση
Αγκωνιές σε live μόνο για λίγη ένταση
Κι αν έφτασε η στιγμή να τα σκατώσω
Το κάνω με ηρεμία πια έχω πολλά να δώσω

Αποτυχίες στους τύπους, καθώς ξεχνάω
Είχα μέρες που bingαρα κι άλλες που δεν θα φάω
Η λογική του μίσους
Μας κάνει όλους ίσους

Κι όσο πολύ με αμφισβήτησες
Τόσες πολλές κράτησα θύμησες
Με αποκοίμησες μα μέσα μου ξύπνησες

Ένα πνεύμα μοναχικό και μοχθηρό που λένε λύκο
Δε ζήτησα πολλά μόνο να μ αγαπάνε λίγο
Δες με να λέω ένα τελευταίο ραπ πριν φύγω
Μην κάθεσαι στο γαμημένο πάτωμα και σήκω

Ποιον ζητάς?
Μάλλον γι άλλον με περνάς
Ποιον ζητάς?
Μάλλον γι άλλον με περνάς
Ποιον ζητάς?
Μάλλον γι άλλον με περνάς
Ποιον ζητάς?
Μάλλον γι άλλον με περνάς

Δες με ξανά (ΔΕΣ ΜΕ ΞΑΝΑ)
Δεν είμαι αυτός που πίστεψες
Δες με ξανά (ΔΕΣ ΜΕ ΞΑΝΑ)
Δεν είμαι αυτός που ζήτησες
Δες με ξανά (ΔΕΣ ΜΕ ΞΑΝΑ)
Ίσως αυτός που μίσησες
Δες με ξανά (ΔΕΣ ΜΕ ΞΑΝΑ)
Ωστόσο δεν με νίκησες