Siviria

Μέσα σε μια πόλη που δεν αντέχω
Σε ένα σύνολο που πια δεν μπορώ
Και απορώ, πόσο να βυθιστώ, στον πανζουρλισμό
Να διχοτομώ το σύγχρονο μου εαυτό
Δε μου φτάνουνε τα όσα έχω
Όσα δεν κάνω δε θα παραδεχτώ
Μήπως θα έπρεπε να αποδημήσω?
Τα χρέη να σβήσω, το σχοινί να λύσω, το nine to five να παρατήσω
Άλλη χώρα κάπου στην Ασία
Να τονίζω με δασεία, να βρω την ουσία, δεν μπορώ την υγρασία
Μήπως το παρελθόν μου πίσω ν' αφήσω?
Υπάρχει αλλού σωτηρία?

Ω όμορφη Σιβηρία
Εκεί θα είμαι εγω τ' αφεντικό
Ω όμορφη Σιβηρία
Θα 'μαι πολίτης μα και δήμαρχος εγώ

Μέσα στο αντίσκηνο δε με νοιάζει
Άγρια τέρατα έχω αγκαλιά
Γραβάτα δενδρογαλιά, γύρω μόνο κλαδιά
Φορώ την προβια από άγρια θεριά
Έχω βρει την υγειά
Χωρίς να πέφτω χαμηλά για να βγάλω τώρα λεφτά
Μήπως τώρα θα με φάει το γέτι?
Τη λένε Μπέτι, χρόνια στο κουρμπέτι, έχει ύφος εφέτη
Τα κόκκαλα μου δε θα βρουν
Κάρολος Κουν, κι όσοι μ' ακούν, χους ει και εις χουν
Μήπως τα κτήνη θα με έχουν ηγέτη?
Και τα τσακάλια θα με υπακούν

Ω όμορφη Σιβηρία
Εκεί θα είμαι εγώ τ' αφεντικό
Ω όμορφη Σιβηρία
Θα 'μαι πολίτης μα και δήμαρχος εγώ

Α
Α-Α

Μέσα στη στέπα ωστόσο κάπου βαριέμαι
Εδώ ουρλιάζουν μόνο πουλιά
Με φωναζουν Τάρζαν, αυτοί που κράζαν
Όσοι το κέντρο με τίποτα δεν αλλάζαν
Πιάνω κλιματσίδα κολυμπώ σα νεροφίδα
Ανάμεσα στα δέντρα περνάω την αψίδα
Μήπως στην τούνδρα έχω ταιριάξει?
Κουνούπια μ' εχουν ταράξει, άμα βρέξει και στάξει, πλέον είμαι εντάξει
Δε μου μοιάζω όπως παλιά
Χωρίς μαλλιά, δόντια μυτερά, όμως μέσα μου ήρεμος πια
Κοιτάχτηκα στη λίμνη κι έχω αλλάξει
Έχω ξεχάσει την ανθρώπινη λαλιά

Ω πολιτισμική αγνωσία
Ω εξελικτική οπισθοπορεία
Ο προσθεγκέφαλος σε αχρησία
Μόνο
Στη
Φαντασία