Bhogale Je Dukkh

भोगले जे दुःख त्याला...
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
एवढे मी भोगिले कि मज हसावे लागले

भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
एवढे मी भोगिले कि मज हसावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले

ठेविले आजन्म डोळे आपुले मी कोरडे
ठेविले आजन्म डोळे आपुले मी कोरडे
पण दुज्यांच्या आसवांनी मज भिजावे लागले
पण दुज्यांच्या आसवांनी मज भिजावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले

लोक भेटायास आले काढत्या पायासवे
लोक भेटायास आले काढत्या पायासवे
अन् अखेरी कुशल माझे मज पुसावे लागले
अन् अखेरी कुशल माझे मज पुसावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले

गवसला नाहीचं मजला चेहरा माझा कधी
गवसला नाहीचं मजला चेहरा माझा कधी
मी कशी होते मलाही आठवावे लागले
मी कशी होते मलाही आठवावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले

एकदा केव्हातरी मी वचन कवितेला दिले
एकदा केव्हातरी मी वचन कवितेला दिले
राखरांगोळीस माझ्या गुणगुणावे लागले
राखरांगोळीस माझ्या गुणगुणावे लागले

भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
एवढे मी भोगिले कि मज हसावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला...



Credits
Writer(s): Shridhar Phadke, Suresh Bhatt
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link