Dashtestani

دو تا کفتر بودیم همخون و آواز
شبا در لونه و روزا به پرواز
الهی خیر نبینی مرد صیاد
که آن دوی مرا برده به شیراز

تو شهرت داده ای بدنومیم رو
مگر چه خدمتت بد کرده بودم
برو برو برو بیزارم از تو
خیال دارم که دست بردارم از تو
جون جونم نا مهربونم شُو خواب ندارم

دلُم امروز به آرومی خود خو کرده، وای جونم آی دلبر
یاد چشمون سیاهش منو جادو کرده، وای جونم آی دلبر
دلم پی اش پر میزنه، به هر دری در میزنه
به هر خونه سر میزنه، دلم دلم دلم

هنو از دست غمش دیده مو گریونه، وای جونم آی دلبر
بعد عمری هنوئم مرغ دلم نالونه، وای جونم آی دلبر
میروم میگردم سر به سر، دشت و دمن کوه و کمر
میروم از او گیرم خبر، میروم میروم میروم

خدا مهربونه، یار عاشقونه، دل مو جوونه، وای وای وای
خودش خوب میدونه، که بر جون عاشق، جدایی گرونه، وای وای وای

عزیزم کجایی، آی کجایی، آی کجایی
دل شیرازیوم، امشو کجایی، وای

بخدا مثل دلوم شکل دلوم پیدا نمیشه هیچ دلی
مثل این دل که شده رسوای تو رسوا نمیشه (خوشگله)
ابرو کمونی (خوشگله) نامهربونی (خوشگله)
دلوم سی تو پر میزنه (خوشگله) خودت میدونی (خوشگله)

بخدا مثل دلوم شکل دلوم پیدا نمیشه (خوشگله)
مثل این دل که شده رسوای تو رسوا نمیشه (خوشگله)
ابرو کمونی (خوشگله) نامهربونی (خوشگله)
دلوم سی تو پر میزنه خودت میدونی (خوشگله)