Zrodlo
Płynie rzeka wąwozem
jak dnem kolejny
która sama siebie żłobiła.
Rosną ściany wąwozu
z obu stron coraz wyżej
tam na górze są ponoć równiny.
Im więcej tej wody,
tym się głębiej potoczy
Sama biorąc na siebie
Cień zboczy.
Piach z pod nurtu ucieka
On po piachu się wije
Własna w czeluść
ciągnie go siła.
Ale jest ciągle rzeka
Na dnie tej rozpadliny
jest i będzie, będzie jak była.
Bo źródło, bo źródło
wciąż bije.
A na ścianach wysokich
pasy barw i wyżłobień
tej rzeki historia tych brzegów.
Cienie drzew powalonych
Ślady głazów rozmytych
Muł zgarnięty pod siebie wbrew sobie.
A hen w dole blask nikły
Ciągle ziemie rozcina
Ziemia nad nim sie zrastać zaczyna.
Z obu stron żwir i glina
By zatrzymać go w biegu
Woda syczy i wchłania lecz żyje
I zakręca omija
Wsiaka wspina się pieni
Ale płynie, wciąż płynie
wbrew brzegom.
Bo źródło, bo źródło
wciąż bije.
I są miejsca gdzie w szlamie
woda niemal zastygła
Pod kożuchem brudnej zieleni
Tam ślad prędzej niż ten
Kto zostawił go znika
Niewidoczne bagienne są sidła
Ale źródło wciąż bije
Tłoczy puls między stoki
Więc jest nurt choć ukryty dla oka
Nieba prawie nie widać
czelość chłodna i ciemna
niech się sypią lawiny kamieni
I niech łączą się zbocza
Bezlitosnych wąwozów
Bo cóż drąży kształt
przyszłych przestrzeni
Jak nie rzeka podziemna
Groty w skałach wypłucze
Żyły złote odkryje
Bo źródło, bo źródło
wciąż bije.
jak dnem kolejny
która sama siebie żłobiła.
Rosną ściany wąwozu
z obu stron coraz wyżej
tam na górze są ponoć równiny.
Im więcej tej wody,
tym się głębiej potoczy
Sama biorąc na siebie
Cień zboczy.
Piach z pod nurtu ucieka
On po piachu się wije
Własna w czeluść
ciągnie go siła.
Ale jest ciągle rzeka
Na dnie tej rozpadliny
jest i będzie, będzie jak była.
Bo źródło, bo źródło
wciąż bije.
A na ścianach wysokich
pasy barw i wyżłobień
tej rzeki historia tych brzegów.
Cienie drzew powalonych
Ślady głazów rozmytych
Muł zgarnięty pod siebie wbrew sobie.
A hen w dole blask nikły
Ciągle ziemie rozcina
Ziemia nad nim sie zrastać zaczyna.
Z obu stron żwir i glina
By zatrzymać go w biegu
Woda syczy i wchłania lecz żyje
I zakręca omija
Wsiaka wspina się pieni
Ale płynie, wciąż płynie
wbrew brzegom.
Bo źródło, bo źródło
wciąż bije.
I są miejsca gdzie w szlamie
woda niemal zastygła
Pod kożuchem brudnej zieleni
Tam ślad prędzej niż ten
Kto zostawił go znika
Niewidoczne bagienne są sidła
Ale źródło wciąż bije
Tłoczy puls między stoki
Więc jest nurt choć ukryty dla oka
Nieba prawie nie widać
czelość chłodna i ciemna
niech się sypią lawiny kamieni
I niech łączą się zbocza
Bezlitosnych wąwozów
Bo cóż drąży kształt
przyszłych przestrzeni
Jak nie rzeka podziemna
Groty w skałach wypłucze
Żyły złote odkryje
Bo źródło, bo źródło
wciąż bije.
Credits
Writer(s): Jacek Kaczmarski
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.