Á Volta Da Lúa
Estrías coma estradas hai nas túas pernas
Que percorro na procura dunha vida eterna
Mais só vexo na caverna siluetas tan informes
Só me queda chorar como fan as que son fortes
Coma o verme que se mete dentro da froita madura
Quero paz, soñar cun refuxio nesta noite escura
E crebar coas túas ataduras
Trazar un plan de coidados pra curarnos as fisuras
Atopo a túa cara nos recunchos da cidade
Trobo nesta soidade versos pola inmensidade
Da distancia entre nosoutras neste mundo
Que separa máis ca nada, que nos une nun segundo
Collo o tren coa brétema nos ollos
Penso na mañá e nos intres que son nosos
Nin de teu, nin de meu e con nomes propios
Cun valor incalculable no carreiro sinuoso
Protéxeme da bátega nos soportais
Prometo liberarnos do que doe, dos quizais
Mais non creo nos milagres, tampouco no porvir
Só creo na lembranza cando deixe de existir
Tamén creo en ti, desfrutando cada punto e coma
Refutando cada axioma nun sorriso que agroma
Neste instante, no xigante dun agora
Colle a miña man, hai un mundo alá fóra
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
Mírote de fronte cun quérote entre dentes
Bástame un instante pra seguir contigo adiante
Ás veces síntome valente, pois parece suficiente
Que sexamos diferentes, mais xuntas ingobernables
As ganas de apertarte non hai dispersión que as free
Nin é unha opción ceder por moito que nos disparen
Non existen normas das que queren impoñer
Que a arte de querer se sostén na liberdade
Ir de viaxe a Cuba e a onde ti queiras chegar
Se un día nos encerran, lembrarei eses momentos
O reflexo nos teus ollos do poder popular
E os corazóns conectarán entre as celas de illamento
Sendeiros paralelos, pero que sexan distintos
A andar sempre no mesmo xa non lle vexo sentido
Aínda que nos separemos, seguro que coincidimos
Cruzarémonos nas rúas porque sobran os motivos
Somos forza e rabia, somos pura alegría
Se esquecemos a tenrura, péchase toda saída
Chegamos ata aquí grazas á mesma utopía
Que neste mundo, amar é alegar á rebeldía
Non mires cara arriba que aínda que vaia chover
Se ao final imos ser cinzas, abofé que imos arder
Que manter a chama viva non sexa cuestión de fe
Deitarse ao teu carón significa estar en pé
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
A dez centímetros de ti, case sinto o teu impacto
Agocho con premura a vontade de contacto
Un pouco máis, son indeciso
Pero todo vai ben, non me agobio se improviso
Roubamos centímetros, só nos quedan tres
E sinto tras de min o rozar da túa pel
O guión desbotado dunha peli inconclusa
É Marla asustada en El club de la lucha
Eu non vou mentir, dicir que todo irá ben
Pero me comprometo a non mentir no querer
Sen falsas promesas, nin xogar ao que non son
A dialéctica está aí, non lle escapa nin o amor
Non é pesimismo, nin rachar a ilusión
Vai de afrontar con respecto toda decisión
Sen agochar a dor, nin as contradicións
A cabeza está aí, pero non nega o corazón
Superamos a noite con alegre aleivosía
Camiñamos agochadas na batalla clandestina
Construímos un refuxio en cada misión
No medio da acción amosamos convicción
Non sei onde estaremos
Cando conquistemos todo o que queremos
Pero sei, pensarei
Naquela guerrilleira coa que tanto soñei
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
Armados de claveles sin una excusa concreta
Repoblamos los cañones de todas las escopetas
Para demostrarle al mundo, sin perder el rumbo
Que solo estos versos van cargados de futuro
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
There's a ring around the moon
There's a ring around the moon
There's a ring around the moon
Que percorro na procura dunha vida eterna
Mais só vexo na caverna siluetas tan informes
Só me queda chorar como fan as que son fortes
Coma o verme que se mete dentro da froita madura
Quero paz, soñar cun refuxio nesta noite escura
E crebar coas túas ataduras
Trazar un plan de coidados pra curarnos as fisuras
Atopo a túa cara nos recunchos da cidade
Trobo nesta soidade versos pola inmensidade
Da distancia entre nosoutras neste mundo
Que separa máis ca nada, que nos une nun segundo
Collo o tren coa brétema nos ollos
Penso na mañá e nos intres que son nosos
Nin de teu, nin de meu e con nomes propios
Cun valor incalculable no carreiro sinuoso
Protéxeme da bátega nos soportais
Prometo liberarnos do que doe, dos quizais
Mais non creo nos milagres, tampouco no porvir
Só creo na lembranza cando deixe de existir
Tamén creo en ti, desfrutando cada punto e coma
Refutando cada axioma nun sorriso que agroma
Neste instante, no xigante dun agora
Colle a miña man, hai un mundo alá fóra
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
Mírote de fronte cun quérote entre dentes
Bástame un instante pra seguir contigo adiante
Ás veces síntome valente, pois parece suficiente
Que sexamos diferentes, mais xuntas ingobernables
As ganas de apertarte non hai dispersión que as free
Nin é unha opción ceder por moito que nos disparen
Non existen normas das que queren impoñer
Que a arte de querer se sostén na liberdade
Ir de viaxe a Cuba e a onde ti queiras chegar
Se un día nos encerran, lembrarei eses momentos
O reflexo nos teus ollos do poder popular
E os corazóns conectarán entre as celas de illamento
Sendeiros paralelos, pero que sexan distintos
A andar sempre no mesmo xa non lle vexo sentido
Aínda que nos separemos, seguro que coincidimos
Cruzarémonos nas rúas porque sobran os motivos
Somos forza e rabia, somos pura alegría
Se esquecemos a tenrura, péchase toda saída
Chegamos ata aquí grazas á mesma utopía
Que neste mundo, amar é alegar á rebeldía
Non mires cara arriba que aínda que vaia chover
Se ao final imos ser cinzas, abofé que imos arder
Que manter a chama viva non sexa cuestión de fe
Deitarse ao teu carón significa estar en pé
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
A dez centímetros de ti, case sinto o teu impacto
Agocho con premura a vontade de contacto
Un pouco máis, son indeciso
Pero todo vai ben, non me agobio se improviso
Roubamos centímetros, só nos quedan tres
E sinto tras de min o rozar da túa pel
O guión desbotado dunha peli inconclusa
É Marla asustada en El club de la lucha
Eu non vou mentir, dicir que todo irá ben
Pero me comprometo a non mentir no querer
Sen falsas promesas, nin xogar ao que non son
A dialéctica está aí, non lle escapa nin o amor
Non é pesimismo, nin rachar a ilusión
Vai de afrontar con respecto toda decisión
Sen agochar a dor, nin as contradicións
A cabeza está aí, pero non nega o corazón
Superamos a noite con alegre aleivosía
Camiñamos agochadas na batalla clandestina
Construímos un refuxio en cada misión
No medio da acción amosamos convicción
Non sei onde estaremos
Cando conquistemos todo o que queremos
Pero sei, pensarei
Naquela guerrilleira coa que tanto soñei
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
Armados de claveles sin una excusa concreta
Repoblamos los cañones de todas las escopetas
Para demostrarle al mundo, sin perder el rumbo
Que solo estos versos van cargados de futuro
Para que lamentar?
Se algo non fixemos, que non pese na razón
Sen deixar de loitar
Tócanos mimar todas as contradicións
Xa non vale caer
Con apoio superamos todo aquilo que fai mal
Nin deixar de correr
Coidando cada paso sen fixarnos no final
There's a ring around the moon
There's a ring around the moon
There's a ring around the moon
Credits
Writer(s): Juan Pirola, Miguel Garcia, Pedro Iglesias
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.