Kızıl Sancak

Var mı hissettiğim bir ev?
Yüreğimde şahlanan gri göğün safir rengini bastırır hey
Çünkü Allahsız ve devletsiz bırakılmış onca beden
Öyle ikna edilmesi zor bir grev ol der bana
Madem bu yürek durmaya ayarlı muhakkak bir saat
Onu bir bombaya çevirmek de var bir türlü doğmayan bir sabah
Saraylarda, bankalarda, çelik kasalı vicdanlarda,
Sınırlarda, parlamentolarda patlatmak sonrasında
Gökten yağmur gibi akacak olan kan değil yoksulun hakkı
O makam ki ne diye zimmetlendi size sonunu ne sandın
Bir bebekten cani yaratan sistemden usandı halk
Tek avaz yok şu memlekette insanım diyen susar mı?
Dağları yeşil, insanı eşit ve inancıyla çeşit çeşit
Ne asker ne gerilla ne ezilen ne ezen yok tek kişi
Börklücen'in de göğsü durmadan bunun düşüyle depreşirdi
Kapandı kapılar değişime, aşamadan o güzelim insanlar eşiği
Mal da halkın makam da mülk de
Tahtında maganda kükrer
Benim de der zamanla her şey biz sustukça ürkek ürkek
Bütün bir dünya ülkem, budur benim de ülküm
Baş benim diyen zalimin düşer başı elbette bir gün

Dem bu demdir haber geldi
Haydin canlar, Hudey Hudey
Çok bekledik, vakit erdi
Kızıl sancak kalktı hey hey

Ne mültezim ne ümera
Ne cellâtlar ne vüzera
Çekilsin bütün zalimler dara
Kızıl sancak kalktı hey hey

Kalksın kement, zincir, halka
Geliyoruz dalga dalga
Malın mülkün hepsi halka
Kızıl sancak kalktı hey hey

İslam Yahud ve İsevi
Ata bilmez mi Âdem'i
İnsan olan gelsin beri
Kızıl sancak kalktı hey hey

Dede Sultan geçti başa
Zalimlerin aklı şaşa
Bedredin'im sen çok yaşa
Kızıl sancak kalktı hey hey

Güneş batınca harlayan bir dağ gibiyim, capcanlı bu nefesim
Avucumuzda sımsıkı bir yürekle her sloganı attığımız içindir
Benimle doğar garip bir halk, benimle, dipdiri bir biçimde
Çünkü kan gitmiyorsa ölümdür, o akarsa kıpkırmızı kesilir vicdan

Biliyoruz, çünkü bu emanet bir kitaptı bize anamızdan,
Yanlış bir yük gibi ezilip dururken altında
Yakalardan söküp attığımız kirli renkler,
Kıravatlar ve yaka kartlarıyla
Şimdi çıktık yola, anamızdaki tüm kirli kanı emerekten,

Gözümüzün rengini silerekten fakat silmeden yaşlarımızı
Çünkü o yaş ki hatırlatır bize öfkemizi ve hırslarımızı
Aynı zamanda o yaşlar ki merhametimizin başlangıcı
Bir yetimin başını okşamak ancak bu halkı yeniden aşklandırır

Az kaldığı için kıyamete, paklamıyor bizi aslan payı
Felaket tellalıyız ve evet, hastalık gibi bir çağdayız
Açmadık diye mi ağzımızı, toplanmış bir dolu çakal?
Öyleyse en güzeli şiirlerini patlatmaktır karakolda

Akşamlardan medet umarak geceyi aç geçirip,
Sabah kuşandık kılıcımızı, şimdi hepisi hak getirir
Al şu yeleği bam diye giy, peygamberin eteğinden
Kızıl sancak kalktı, hey hey, haydi al öcünü!