Bir Hançerin Paslanırken Çıkardığı Gürültü

Eğer teğmen olsaydım ben mahvedecektim -heh- taşıyanları
Tarafından bu kandırılmış yüreklerin tümünü
Eğer başvursaydım vuracaktım karakindar rotama
Gözünü kan bürümüş küreklerini gemimin
Boş verdim -hehe- beni güya muvaffak olmaya sürükleyen yemini
Kötü huylu, karakorkunç, kirli mısralar kurdum hinlikle
Gülümseyip tinime
Beni diri ve güçlü kılan yaşam değil çünkü
Hınçla düşünmekmiş ölümü
Bundan gayrı kavgaya kahpece üşenmenin yerini hadi
Çıksın da bir götoğlan söylesin; ne, ya niçin, nasıl tutar?
İnanç, çaba, çiçeklik mi?
Hepisi birer saçmalık -peh- kokuşmuş böceklermiş hepisi
Tüm olan biten gençlik hevesi
Olmayacak işler peşindekilere özenmenin sonucu
Bir kulaçmış heyecandan hezeyana atılan
Teğmen olsaydım dönüşecektim büyük denilen her şeyi
Küçümseyen birine
Karapörsümüş memelerinden zehirler emdiğim leşlerin
Anlattı bana inlemeleri işe yaramazlığını ve aptallığını
Sevgi, selâm ve ekmeğin ve mukaddes olan her şeyin
Üleşmenin bokunu, bölüşmekmiş -he canım- def olun!
Şimdi iğrenç bulduğum güzeli güzellikle anlatamayacağımı
Defalarca tecrübe ettiğim sizler
Eğer teğmen olsaydım getirecektiniz eşşek gibi emirlerimi yerine

Eğer teğmen olsaydım ben terk edecektim şiiri keyifle
Teğmen olsa mıyım, diye düşünürken KvL'ye gönderilmiş
Mail'lerden bir tekini bile iğrenmeden okumadım
Aynı lânet kitabı üç sefer bitirdim de anlamadım
Bir kimsesiz ölünün başında bekledim tam altı saat
Tek başına yaşamak arzum beni sorguya çekti onca nöbet
12 kişi birbirini vurdu -oh olsun- seçim bokuna
Bir 12 de ben saydırmadım diye pişman oldum
Çekip kurma kolunu