Düzayak Çivit Badanalı Bir Kent Nasıl Kurulur Abiler

O zamanlar, ah! evet, bütün insanlara inanıyorduk
Hepsinin kandırılmış birer zavallı olduğuna
Şehrin turuncu yüreğinde her sabah belediye işçileri
İzmaritler topluyordu, ben inanıyorduk
Tramvaylar geçiyordu, kuş sesleri, kokular...
Travmalar gidiyordu, gidiyordu okula
O zamanlar zavallı olduklarını düşünemedeğimiz çocuklar
"Türk'üm! Doğruyum!" diyordu, ben inanıyorduk
Her şey yerli yerindeydi, gök yerinde, bulut yerinde
Toprak altta, arada asfalt, ayakkaplarımız en üstte
Bir motorlü kıt'a gibi çiçekler nizâmî duruyordu
Sürekli duyulan bir laf vardı: düzene inanıyorduk!
Bereketli kıçlar geçiyordu, biçimli görünmek bakımından yani
Kıçlar, kendilerini kaliteli gösterecek sanayiye tapınırken dahi
18 yaşına gelene kadar kıçların
180 bin reklam propagandasına mâruz kaldığına, ben inanıyorduk
Yeni hükümetlere, muhalefetlere
Muhalefetlerin başına gelecek yeni başlara
Sivil örgütlere, derneklere, sendikalara
Demokrasiye, insan haklarına
Banka hesaplarına
İlkelerine ve inkılaplarına ben inanıyorduk
Dövizin düşmesine
Varilin cüssesine
Tarihe, Toynbee'ye
Kitabın cümlesine
Aileye, efrada
Yollara ve yoldaşa
Kavme ve gardaşa ben inanıyorduk
Kahpenin cilvesine
Gözünün sürmesine
Nazına, işvesine
Aklına, bilmesine
Sesine, susmasına
Eline, tutmasına
Ayağını basacağına ben



Credits
Writer(s): Kiliseler Ve Liseler
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link