Εχω ένα φίλο και μια φίλη

Σε πάω εκεί που αρχικά σε οδηγεί η αφραγκία
Η απόγνωση και η κοινωνική αδιαφορία
Εκεί που κάποιοι φτύσαν κι άλλοι βρήκαν την ουσία
Γιατί τους άκουσαν όταν μιλήσαν για αδικία

Εκεί που αφήσαμε μαλάκες να κοιτάνε με απορία
Και τα λόγια τους μισοπεθαμένα στη γωνία
Γιατί η πλατεία στα μάτια τους θύμιζε δυστυχία
Μα στα δικά μας ασυλία, Κατάρα και Ευτυχία

Εκεί που όλοι παλεύουν με αναμνήσεις
Που δεν δοθήκαν ευκαιρίες, ούτε εύκολες λύσεις
Εκεί που όταν κάτι θελήσεις δεν αρκεί να το ζητήσεις
Και πως σκατά να εκτιμήσεις αν για αυτό δεν γονατίσεις, ε

Εκεί που κάψανε ταμπέλες και διακρίσεις
Και τη μοναξιά την συντροφεύουν καταχρήσεις
Εκεί που το ψέμα δεν άγγιξε συνειδήσεις
Κι αν δεις καλύτερα, όλο και κάποιον θα γνωρίσεις

Εκεί λοιπόν έχω έναν φίλο που πνίγεται
Γιατί η ματαιότητα του, βοήθεια δεν ζητάει
Δύσκολα ανοίγεται, συνήθως στη κρυψώνα του κρύβεται
Κάτι τέτοιους τύπους ο κόσμος δεν τους χωράει

Έναν φίλο λιγομίλητο με υφάκι
Έναν φίλο που οι ανασφάλειες του βγάζουν μάτι
Τα πιο μεγάλα του όνειρα τού γύρισαν τη πλάτη
Κάποιοι τον λεν χαμένο, εγώ τον λέω

Όταν φοβόμουν μόνος να αναλάβω την ευθύνη
Το χέρι άπλωσαν ένας φίλος και μια φίλη
Όταν φώναζα πως τίποτα όρθιο δεν έχει μείνει
Είχα δίπλα μου έναν φίλο και μια φίλη

Όταν πληγές ανοίξανε και βρέθηκα σε οδύνη
Κουράγιο βρήκα σε ένα φίλο και μια φίλη
Να αγκαλιάζω το κακό και να απαντάω με καλοσύνη
Έτσι μου είπανε να κάνω ένας φίλος και μια φίλη

Έχω ένα φίλο που θυμίζει καζάνι που βράζει,
Κουτσά στραβά τη βγάζει και τον τρώει το μαράζι
Κι είμαι εκεί για να του δείχνω τις στιγμές που δειλιάζει
Δύο μυαλά και ένα λογότυπο που τους τρομάζει

Έναν φίλο που στερήθηκε τη πατρική φιγούρα
Κι έναν φίλο που στερήθηκε τη μητρική
Μία φίλη που το κενό καλύπτει τζούρα τζούρα
Γιατί στερήθηκε απ' τη γέννα και τις δυο μαζί

Έχω μια φίλη που με ανέχεται και μόνο αυτή με ξέρει
Που τίποτα και να μη πάρει, θα προσφέρει
Έχει δυο μάτια που λάμπουν χειμώνα καλοκαίρι
Και μια πυγμή για να υποστεί όσα η ζωή και να της φέρει

Μία φίλη που την άφησα να δει πίσω απ' τη μάσκα μου
Για αυτό γνωρίζει κάθε ατάκα μου
Την είπα ανατολή, δύση, ξεκούραση, λιακάδα μου
Μιας και έριξε φως μες τα σκοτάδια μου

Έναν φίλο και μια φίλη τον Κωστή και τη Πανδώρα
Που τους μιλάω συχνά χαζεύοντας μία εικόνα
Μα βάζω στοίχημα πως αν βρεθώ και εγώ στο χώμα
Στην ίδια γειτονιά θα ραπάρουμε αιώνια

Γνώρισα ανθρώπους που μου μοιάζουν και τους μοιάζω
Γίνανε φίλοι και φίλες που δεν αλλάζω
Τους έδωσα το λόγο μου να μη τους ξεχάσω
Κι είπα θα γίνω η φωνή τους χωρίς να μας ντροπιάσω

Όταν φοβόμουν μόνος να αναλάβω την ευθύνη
Το χέρι άπλωσαν ένας φίλος και μια φίλη
Όταν φώναζα πως τίποτα όρθιο δεν έχει μείνει
Είχα δίπλα μου έναν φίλο και μια φίλη

Όταν πληγές ανοίξανε και βρέθηκα σε οδύνη
Κουράγιο βρήκα σε ένα φίλο και μια φίλη
Να αγκαλιάζω το κακό και να απαντάω με καλοσύνη
Έτσι μου είπανε να κάνω ένας φίλος και μια φίλη

Στο γαμημένο κόσμο που τον τρώει η βιασύνη
Στα μέτρα μου βρήκα έναν φίλο και μια φίλη
Σε μια χώρα που κανείς δεν ξέρει τι θα απογίνει
Φρόντισα να έχω έναν φίλο και μια φίλη

Σε κείνο το παγκάκι που γεννήθηκε η εμπιστοσύνη
Ανάμεσα σε μένα, έναν φίλο και μια φίλη
Τόσα χρόνια καθημερινά λίγο μετά το δείλι
Και μέχρι ο ήλιος να ανατείλει παρέα με έναν φίλο και μια φίλη