Benditos nós

Lembro cando todo era eterno
Todo pasaba lento
O tempo estaba lendo cada sílaba en nós
A vida estaba sendo unha lección

Penso en todo o que fun vendo
Nestes ollos de neno
As imaxes eternas que este corazón gardou
E con cada ferida, vivín nunha mentira, con moita dor

Agora resido nos silencios deses teus ollos verdes
que se tornan máis verdes cando lle dá a luz do sol
Bendita esta verdade, bendita liberdade
Bendita ti e benditos nós.

Lembro como nos coñecemos
O teu sorriso ledo
Confianzas brinquedos con un pico ao final
Naceu unha amizade que foi a máis.

Penso en como sabes lerme
Cada xesto e mirada
Como abrazas con forza todas as miñas palabras
E dende o teu espello, son quen quero ser
Quen sempre quixen ser

Agora resido nos silencios deses teus ollos verdes
Que se tornan máis verdes cando lle dá a luz do sol
Bendita esta verdade, bendita liberdade
Bendita ti e benditos nós.

Agora resido nos silencios deses teus ollos verdes
Que se tornan máis verdes cando lle dá a luz do sol
Bendita esta verdade, bendita liberdade
Bendita ti e benditos nós.