Krisi Panikou (feat. Victor Forlidas, Fâné, Vina Sergi & P.I.E.V.)

Αγάπη μου, ήθελα να σου πω ότι σε περίμενα
Δεν είναι άλλη μια μέρα. είναι η μέρα που σε περίμενα
Όλοι φωνάζουν εδώ κι έχω μεθύσει
Μέτραγα πάλι την ώρα μου με μπύρες όσο σε περίμενα
Κι έμεινα πίσω. τώρα έχω μείνει πίσω σίγουρα, έχω μείνει πίσω
Το πίστευα ότι θα 'ρχόσουν ή τουλάχιστον περίμενα ότι θα το' κανες
6 μπύρες ίσον 6 ώρες, 6 ώρες ίσον 6 τηλέφωνα
Κι είναι τόσο όμορφα εδώ αλήθεια, αλήθεια σου λέω
Είναι το πιο όμορφο μέρος που δεν έχεις πάει ποτέ
Δεν μου το σηκώνεις όμως γαμώ τ###
Δεν μου το σηκώνεις ποτέ όταν χρειάζεται
Όταν χρειάζομαι
Δεν σηκώνεις ποτέ το γαμημένο σου τηλέφωνο
Αποθήκευσες το καινούριο μου νούμερο?
Είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις αποθηκεύσει
Το καινούριο μου νούμερο
Είναι όλοι εδώ κι είναι όλοι είναι με κάποιον
Εγώ περιμένω εσένα. κι όσοι δεν είναι με κάποιον ξέρεις τι κάνουν?
Λένε ότι είναι καλά
Εγώ τι θέλεις να πω?
Εσύ που είσαι?
Θέλεις να πω ότι εσύ ποτέ δεν έρχεσαι?
Θέλεις απλά να πω ξανά ότι εσύ ποτέ δεν έρχεσαι?
Εσύ, γιατί δεν έρχεσαι?

Είμαι από κάτω και δεν πρόκειται να φύγω
Κατέβα να σε δω
Αλήθεια θέλω να μάθω
Δε θέλω να τσακωθώ
Δε θέλω να σε εκδικηθώ
Τίποτα δεν έχω πιει
Τίποτα δεν έχω πάρει
Δεν πρόκειται να φύγω αν δεν δω πως εννοούσες
Κάθε μαλακία που βγήκε από το στόμα σου
Τώρα είμαι ο κακός?
Τώρα είμαι αυτός ο τρελός?

Συνεχίζεις να μην απαντάς σε τίποτα
Συνεχίζεις να παίζεις με το νευρικό μου σύστημα
Είμαι κάτω από το σπίτι σου σου λέω

Αν μπορούσα να ουρλιάξω θα το 'κανα
Αν δεν γαμιόταν η φωνή μου στο τελευταίο μας τηλεφώνημα
Ο κόσμος με κοιτάει περίεργα
Θέλω σε παρακαλώ να κατέβεις επιτέλους
Νομίζουν ότι έχω κάποιο πρόβλημα

Ήμουν 3 ώρες κάτω από το σπίτι σου
Εύχομαι να μην είχες κατέβει
Να μην το κάναμε όλο από την αρχή
Για όνομα

Μωρό μου?
Που είσαι γαμώτο σου!
Ήπια πολύ πάλι
Ναι το ξέρω ότι δεν σου λεω και κάτι καινούργιο
Δεν είναι αυτό το θέμα
Και ότι μου λείπεις δεν είναι καινούργιο
Αλλά στο λεω συνέχεια και ότι σε θέλω
Και ότι σε ερωτεύομαι και ότι θέλω να μείνουμε για πάντα μαζί
Και να πεθάνουμε παρέα και ότι δεν μου φτάνει μια ζωή μαζί σου
Και ότι θέλω να κάνω τα παιδιά σου
Κι ας μην θέλω παιδιά και ότι θέλω να σε παντρευτώ
Κι ας μην θέλω να παντρευτώ κι ότι θέλω να σταματήσω
Να γράφω γιατί τα ζω όλα με εσένα
Κι ότι θέλω να μπω μέσα σου ή εσύ μέσα μου
Δεν έχει σημασία και να κάνουμε όλη μέρα έρωτα
Και ότι είσαι ότι πιο όμορφο υπάρχει
Κι ότι είμαι η πιο τυχερή γυναίκα στον κόσμο
Και ότι φοβάμαι γι' αυτο και ότι είναι η πρώτη φορά
Που είμαι πραγματικά ερωτευμένη
Και Θεέ μου ευτυχώς, ευτυχώς που σε βρήκα-πρώτη φορά πιστεύω στον θεό!
Που είσαι ρε πούστη μου έλα εδώ!
Δεν βρίσκω άλλες λέξεις ρε μωρό μου!
Όλα μου φαίνονται μέτρια!
Μου τα έχεις πάρει όλα!
Εσύ είσαι το ποίημα μου
Δεν έχω να δώσω τίποτα πια μωρό μου
Μόνο σε εσένα θέλω να δίνω, μόνο εσύ το αξίζεις
Έλα γρήγορα σε παρακαλώ
Μην αργείς!
Τελείωνε, σε μια ώρα σε θέλω γυμνό στο κρεβάτι μου
Μωρό μου?
Σε τι κόσμο ζούμε ρε μωρό μου
Έλα γρήγορα

Έλα να σου πω, είσαι σπίτι?
Μου δίνεις μια το μπαμπά?
Έλα μπαμπά, να σε ρωτήσω
Στη σάλτσα εκείνη που κανείς τι βάζεις μέσα?
Την αγαπημένη μου ρε μπαμπά, τι ποια σάλτσα?
Οκέι, πρώτα το καρότο, μετά κολοκυθάκι?
Και τα βάζω μόλις κλείσω το μάτι?
Οκέι, τέλεια
Ε, είπα σήμερα να μαγειρέψω εγώ
Εντωμεταξύ ο Φίκαρης
Δε πιστεύει ότι θα γαμάνε τα μακαρόνια με την πέστροφα
Καλά, κανονικά θα έπρεπε να του τα φτιάξεις εσύ
Για να καταλάβει αλλά τέλος πάντων
Το καλοκαίρι που θα έρθουμε
Δε ξέρω ακόμα ρε μπαμπά
Θα προσπαθήσω αλλά έχω πάρει έξτρα βάρδιες για τις αρχές
Για τον δίσκο θα πάνε όλα
Θα σ' αρέσει πολύ, είναι πολύ διαφορετικός
Θυμάσαι εκείνο το βίντεο που είμαστε
Με τον Παναγιώτη και την Αλεξ σε κάτι παλιές νεροτσουλήθρες?
Ε κάπως έτσι
Καλοκαιρινό
Έλα μου ντε δε ξέρω
Από μόνο του πήγε προς τα εκεί
Νομίζω φταίει που χαμογελάμε πιο συχνά, όλοι μας
Κυρίως εγώ
Τις προάλλες λέγαμε με την Βίνα
Πως πια πίνουμε μόνο για να γελάμε περισσότερο
Κι αν κλαίμε είναι για να δροσίσουμε
Τα μάγουλά μας που κάηκαν από τον ήλιο
Ή να αλατισουμε λίγο παραπάνω το φαγητό μας
Θα το προσέξω, πρώτη φορά μαγειρεύω στα παιδιά, μαλακία να το χαλάσω
Τι θα θυμόμαστε στο τέλος άλλωστε?
Πέντε ανθρώπους, τρία μέρη και κάνα πιάτο φαΐ
Λοιπόν, θα σε πάρω να σου πω πως πήγε, εντάξει?

Έλα μαμά, τι κάνεις?
Γράφουμε δίσκο
Καλά πάει
Ξέρεις νιώθω περίεργα
Όταν τα πράγματα πάνε καλά
Νιώθω πως κάτι θα 'ρθει
Και θα τα πάρει όλα πίσω
Εχω να γράψω για το τελευταίο κομμάτι
Και όλο γράφω, γράφω, γράφω
Και κανένα δεν είναι καλό
Όχι, στα παιδιά αρέσουν
Εμένα δεν μ' αρέσει κανένα
Ναι, δεν ξέρω ίσως να μην είμαι τόσο καλός ποιητής τελικά
Δίνω κάθε φορά ό,τι έχω
Και κάθε φορά νιώθω άδειος

Ίσως όλα αυτά
Να είναι δικαιολογίες
Ίσως όλα τα κείμενα μου
Να είναι τελικά δικαιολογίες
Και να λέω αλλά από αυτά που θέλω να πω
Να ζω την ιστορία όπως θα ήθελα να την ζήσω
Και όλο σκάβω σκάβω σκάβω
Και βγαίνω ξανά στην ίδια τρύπα
Και κάθε φορά βρίσκω τον εαυτό μου
Μόνο

Τέλος πάντων, δεν ξέρω τι με έπιασε
Δεν ξέρω γιατί στα λέω όλα αυτά
Είδα μια υπέροχη ταινία μαμά
Αυτό ήθελα να σου πω, ναι

Ναι, δεν πάω σινεμά
Με πήγε ένα κορίτσι
Όχι μαμά, δεν έχω κορίτσι

Τι ερώτηση είναι αυτή ρε μάνα?
Ναι,την αγαπάω
Την αγάπησα
Δεν βγαίνουμε πια
"Το κορίτσι και το σινεμά"
Ναι, ωραίος τίτλος

Είδα το "Πεσμένα Φύλλα" τέλος πάντων
Είναι μια ερωτική ιστορία
Δύο πολύ μοναχικών ανθρώπων
Και είχε μια σκηνή ρε μάμα
Που εκείνη τον κάλεσε σπίτι της να φάνε
Και αγόρασε δεύτερο σερβίτσιο
Γιατί είχε μονάχα ένα
Τόσο μόνη της ήταν
Και φάγανε και ήταν χαρούμενοι
Και όταν μέρες μετά
Πίστεψε πως δεν θα τον ξανάβλεπε
Πέταξε το σερβίτσιο στα σκουπίδια
Το πέταξε!
Της ήταν άχρηστο

Έτσι νιώθω
Άχρηστος και μόνος
Και όσο και αν αγαπάω αυτό που κάνω
Και αυτούς με τους οποίους το κάνω
Ίσως τελικά αυτός ο πόνος που νιώθω
Να είναι το μοναδικό ενδιαφέρον πράγμα σε ό,τι λέω

Νιώθω σαν πεσμένο φύλλο
Και είναι παράταιρο γιατί δεν είναι φθινόπωρο
Μπαίνουμε στο καλοκαίρι
Και θα έπρεπε τώρα να ονειρεύομαι με άνθη