Tou Chelmou To Chioni
Αδύνατο είναι μια καρδιά σαν πληγωθεί να γιάνει
Μοιάζει δεντρί που μαραθεί και πιο καρπό δεν κάνει
Από μικρός σε φύτεψα μες στις καρδιάς τα βάθη
Κι είναι ο καρπός όπου τρυγώ, καημοί, πληγές και πάθη
Εγέρασαν τα πάθη μου σαν του Χελμού το χιόνι
Που όσο να λιώσει το παλιό καινούργιο το πλακώνει
Κι έχασα τις ελπίδες μου σαν του δέντρου τα φύλλα
Όπου τα παίρνει ο άνεμος και μένουνε τα ξύλα
Είμαι πουλί που στη φωτιά σιμώνω
Καίγομαι, στάχτη γίνομαι και πάλι ξανανιώνω
Μα η αγάπη βράχους κατελλεί και τα θεριά μερώνει
Κι εγώ που έχω καρδιά, μάλλον αυτό με θανατώνει
Θάλασσα που όλα τα νερά και τα ποτάμια πίνεις
Και τα δικά μου δάκρυα πιες πλατύτερη να γίνεις
Αλίμονο τα πράγματα στον κόσμο πώς περνάνε
Κάποιοι μερώνουν τα πουλιά κι άλλοι τα κυνηγάνε
Κάποιοι μπαίνουν από την πόρτα κι άλλοι από γύρω πάνε
Αν είσαι ο διαλεχτός το πότε αφήσεις το σπαθί σου μάθε
Ο κόσμος είναι αόρατο θεριό όταν με εξυπνάδα τον κοιτάνε
Γι αυτό κι' όσοι δε βλέπουν πού πηγαίνουν τον κρατάνε
Οι συνειρμοί μου είναι ψυχής πολεμιστής θα νιώσει
Μες σε καιρούς που πέφτουμε στης πτώσης μας την πτώση
Ανίκητοι είν' οι δαίμονες αν μέσα σου τους τρέφεις
Μα πρέπει να καείς ώστε απ' την κόλαση ν' ανέβεις
Εγέρασαν τα πάθη μου σαν του Χελμού το χιόνι
Που όσο να λιώσει το παλιό καινούργιο το πλακώνει
Κι έχασα τις ελπίδες μου σαν του δέντρου τα φύλλα
Όπου τα παίρνει ο άνεμος και μένουνε τα ξύλα
Μοιάζει δεντρί που μαραθεί και πιο καρπό δεν κάνει
Από μικρός σε φύτεψα μες στις καρδιάς τα βάθη
Κι είναι ο καρπός όπου τρυγώ, καημοί, πληγές και πάθη
Εγέρασαν τα πάθη μου σαν του Χελμού το χιόνι
Που όσο να λιώσει το παλιό καινούργιο το πλακώνει
Κι έχασα τις ελπίδες μου σαν του δέντρου τα φύλλα
Όπου τα παίρνει ο άνεμος και μένουνε τα ξύλα
Είμαι πουλί που στη φωτιά σιμώνω
Καίγομαι, στάχτη γίνομαι και πάλι ξανανιώνω
Μα η αγάπη βράχους κατελλεί και τα θεριά μερώνει
Κι εγώ που έχω καρδιά, μάλλον αυτό με θανατώνει
Θάλασσα που όλα τα νερά και τα ποτάμια πίνεις
Και τα δικά μου δάκρυα πιες πλατύτερη να γίνεις
Αλίμονο τα πράγματα στον κόσμο πώς περνάνε
Κάποιοι μερώνουν τα πουλιά κι άλλοι τα κυνηγάνε
Κάποιοι μπαίνουν από την πόρτα κι άλλοι από γύρω πάνε
Αν είσαι ο διαλεχτός το πότε αφήσεις το σπαθί σου μάθε
Ο κόσμος είναι αόρατο θεριό όταν με εξυπνάδα τον κοιτάνε
Γι αυτό κι' όσοι δε βλέπουν πού πηγαίνουν τον κρατάνε
Οι συνειρμοί μου είναι ψυχής πολεμιστής θα νιώσει
Μες σε καιρούς που πέφτουμε στης πτώσης μας την πτώση
Ανίκητοι είν' οι δαίμονες αν μέσα σου τους τρέφεις
Μα πρέπει να καείς ώστε απ' την κόλαση ν' ανέβεις
Εγέρασαν τα πάθη μου σαν του Χελμού το χιόνι
Που όσο να λιώσει το παλιό καινούργιο το πλακώνει
Κι έχασα τις ελπίδες μου σαν του δέντρου τα φύλλα
Όπου τα παίρνει ο άνεμος και μένουνε τα ξύλα
Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
Other Album Tracks
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.