H Teleutaia Mera Sti Gi

Έλα, αυτή είναι η δική μας γιορτη
Σου λέω " Έλα" δε λέει άμα δεν είσαι κι εσύ
Έχω ένα μπουκάλι
Τιγκα εύφλεκτα λάθη
Κι άμα έχεις αναπτήρα, ξέρεις τη συνταγή
Κι αν ο χρόνος δε μου κάνει τη χάρη, όσα μου ' λειψαν να ζήσω μ
ια φορά απ την αρχή
Απόψε κάνω το πάρτι, που δεν έκανα τότε
Ζω σαν να 'ναι η τελευταία μέρα στη γη
Κάποιος να μου φέρει το κεφάλι ενός τραμπούκου
Θέλω λίγο αίμα να πιω
Βλέπεις μεγάλωσα και πήρα τα πάνω μου, άρα μένει μια εκδίκηση να πάρω
και δεν έχω καιρό
Ξέρω πως είναι το διάλειμμα με μόνη παρεα τ'
ακουστικά και κολλητό αυτόν που μιλάει απ' αυτά
Άρα "Γεια σου φίλε ειμ' ο Μανώλης κι άμα τις λέξεις
τουτες νιώθεις κάτι μου λέει πως τα θα τα πάμε καλα"
Γράφω στίχους στα 25, τόσο μαζοχιστικα
Γιατί έχω κόλλημα να ζήσω τα 16 ξανά
Αν και κατά κοινή παραδοχή τα 16 είναι σκατα
Ποιος νοσταλγεί την μοναξιά κι όταν τον κάνει να πονάει;
THIS GUY
Λενε η μαυριλα μου πάει
Μα τους τη σπάει δίπλα όταν ο χαμένος χαμογελάει
Οπότε θα χαμογελώ μέχρι τ' αυτιά καθώς θα μπλέκω
τα ποτά και το στυλό φωτια κι αληθεια θα ξερνάει
Κι αν δεν είσαι εντάξει συχνά
Γιατί δεν σε εντάσσει συχνά
Κι αν είσαι μια φάση για να
Νιώθεις πως ανήκεις κάπου
Κι αν νιώθεις σα φάντασμα
Εγκλωβισμένος στα άσχημα
Κι αν μισείς από καρδιά στα βράδια του Σαββάτου
Έλα αυτή είναι η δική μας γιορτη
Σου λέω "Ελα" δε λέει άμα δεν είσαι κι εσύ
Έχω ένα μπουκάλι
Τιγκα εύφλεκτα λάθη
Κι άμα έχεις αναπτήρα, ξέρεις τη συνταγή
Κι αν ο χρόνος δε μου κάνει τη χάρη, οσα μου λειψαν να ζήσω μια
φορά απ την αρχή
Απόψε κάνω το πάρτι, που δεν έκανα τότε
Ζω σαν να' ναι η τελευταία μέρα στη γη
Κάποιος να μου φέρει τη πιο ωραία του Λυκείου
Θέλω λίγο δάκρυ να δω
Βλέπεις μεγάλωσε και πια δεν τη κοιτάνε το ίδιο
Βρήκε δουλειά και στα δυό ποτά πια μπαίνει αυτογκολ
Κι εγώ στοιχιωνω το σχολείο σαν να θαψαν το παλιό μου τετράδιο
Και να χτισανε πάνω του το προαύλιο
Το μεγάλωμα θα το κανω τσακ-μπαμ πριν μπω στο μάθημα
Ή θα πω στη καθηγήτρια πως θα το φέρω αύριο
Γιατί η μουσική δεν είναι ίδια όταν μεγαλώνεις
Κι όταν ερωτευτείς για πρώτη φορά, δεύτερη φορα
Δεν είναι τα καλύτερα σου χρόνια, μα είν' επικίνδυνα
Παράλογα, έντονα αρα και μοναδικά
Κι αν σε ρωτήσω "Ποιος είσαι;"
Και δεν μπορείς φίλο να βρεις για να
δείξεις, τι σημαίνει πως δεν είσαι κανείς;
Αν δεν σε βλέπουν σκεψου πως μπορεί να είναι τυφλοί
Πρώτου βιαστείς πως είσαι αόρατος να πεις
Συγκεντρώσου
Κι αν δεν είσαι εντάξει συχνά
Γιατί δεν σε εντάσσει συχνά
Κι αν είσαι μια φάση για να
Νιώθεις πως ανήκεις κάπου
Κι αν νιώθεις σα φάντασμα
Εγκλωβισμένος στα άσχημα
Κι αν μισείς από καρδιά στα βράδια του Σαββάτου
Έλα αυτή είναι η δική μας γιορτη
Σου λέω "Ελα" δε λέει άμα δεν είσαι κι εσύ
Έχω ένα μπουκάλι
Τιγκα εύφλεκτα λάθη
Κι άμα έχεις αναπτήρα, ξέρεις τη συνταγή
Κι αν ο χρόνος δε μου κάνει τη χάρη, οσα μου λειψαν να ζήσω μια
φορά απ την αρχή
Απόψε κάνω το πάρτι, που δεν έκανα τότε
Ζω σαν να' ναι η τελευταία μέρα στη γη
Έλα αυτή είναι η δική μας γιορτη
Σου λέω "Ελα" δε λέει άμα δεν είσαι κι εσύ
Έχω ένα μπουκάλι
Τιγκα εύφλεκτα λάθη
Κι άμα έχεις αναπτήρα, ξέρεις τη συνταγή
Κι αν ο χρόνος δε μου κάνει τη χάρη, όσα μου' λειψαν να ζήσω μι
α φορά απ' την αρχή
Απόψε κάνω το πάρτι, που δεν έκανα τότε
Ζω σαν να' ναι η τελευταία μέρα στη γη
Αυτή είναι η δική μας γιορτη
Σου λέω "Ελα" δε λέει άμα δεν είσαι κι εσύ
Έχω ένα μπουκάλι
Τιγκα εύφλεκτα λάθη
Κι άμα έχεις αναπτήρα, ξέρεις τη συνταγή
Κι αν ο χρόνος δε μου κάνει τη χάρη, όσα μου' λειψαν να ζήσω μι
α φορά απ' την αρχή
Απόψε κάνω το πάρτι, που δεν έκανα τότε
Ζω σαν να' ναι η τελευταία μέρα στη γη