Xeiromanteia

Κι ας μην ρημαρει τιποτα με το όνομα σου
Τα πιο καλα μου στιχάκια είναι δικα σου
Εχω μυαλο πιο μπλεγμένο απο τα μαλλιά σου
Εχεις μια ταση να ξεχνας και να γυρνάς
Και μόλις φυγει το μεθυσι θα μου λείψεις
Γιατι τα ματια σου πριν καν ανοιγοκλεισεις
Θα εχεις αλλαξει και πως μου πως να με πεισεις
Πως δεν εισαι πια εκείνη που για δυο λεπτά
Ερωτεύτηκα παραφορα με ενα σφηνάκι μιας
απερισκεψίας, ανασφάλειας και παρανομίας
Δεν εχεις γευση ομοια με καμιας
Εχεις μυρωδια αμαρτίας και κανεις σαν να μη το ξερεις καν
Η διψα για την ενοχή μου πρωτη υλη σου
Μοιαζεις αθωα οταν δαγκώνεις τα χειλη σου
Και με το αιμα σου λερωνεις το μαντυλι σου
Κοιτας και με την ακρη των χειλιών χαμογελάς
Και ειμαι χαμενος απο χερι αφου τι
γραφει η μοιρα στην παλάμη μου κανεις δεν ξερει
Γιατι εχω πιασει απτην λεπιδα την λαβή
Και ασφαλη ειναι τα πιο επιβλαβή
Ειναι τόσο συνηθισμένα και αχανή
Ελα γαμωτο να πεθάνουμε για λιγο οσο είμαστε μικροι
Βουλιαξε μου την καρδια σαν να με αφήνεις μονο
Και ελα να με ξανα δεις σε κανα χρόνο
Να παίξουμε το ιδιο παιχνίδι της μοναξιάς
Με την αισιοδοξία μιας πρωτης φορας
Μεχρι να γίνει το αναπόφευκτο με εμάς
Κ να τα κάνουμε μανταρα κι ύστερα να ξεκινα ενας καβγας
Μου λες πως δεν μ'αγαπάς σαν να χορεύεις στον ρυθμο της φωτιας
Του αναπτήρα που με νευρα μου πετας
Κι οσο καιω την παλαμη μου γελας
Γιατι το πεπρωμένο δεν το σβήνει ουτε η πιο βαθιά οδύνη
Πες τι γράφει η μοίρα για μας
Που 'χουμε κάψει την παλαμη μας παίζοντας το παιχνιδι της φωτιας, ναι
Πες τι γραφει η μοιρα για μας
Που όταν ο ήλιος βγαίνει γινόμαστε σταχτη που σκορπά ο βοριάς
Πες μου γιατι πισω γυρνας
Και να σκοτώσουμε ο ενας τον αλλον απ την αρχη μου ζητάς, μα
Αφησαμε δυο λογια για μας
Να τα θυμάμαι οταν τις παλαμες σου θηλιά στο λαιμό μου περνάς
Πες τι γραφει η μοίρα για μας
Που χουμε κάψει την παλάμη μας παίζοντας το παιχνίδι της φωτιάς, ναι
Πες τι γράφει η μοίρα για μας
Που όταν ο ήλιος βγαίνει γινόμαστε στάχτη που σκορπά ο βοριάς
Πες μου γιατι πίσω γυρνάς
Και να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλον απ την αρχή μου ζητάς, μα
Αφήσαμε δυο λογια για μας
Να τα θυμάμαι οταν τις παλάμες σου θηλιά στο λαιμό μου περνάς
Παίζουμε το ίδιο παιχνίδι της μοναξιάς
Με την αισιοδοξία μιας πρώτης φοράς
Μέχρι να γίνει το αναπόφευκτο με εμάς
Κ να τα κάνουμε μαντάρα κι ύστερα να ξεκινά ένας καβγάς
Μου λες πως δεν μ'αγαπάς σαν να χορεύεις στον ρυθμό της φωτιάς
Του αναπτήρα που με νεύρα μου πετάς
Κι όσο καίω την παλάμη μου γελάς
Γιατι το πεπρωμένο δεν το σβήνει ουτε η πιο βαθιά οδύνη
Πες τι γράφει η μοίρα για μας
Που χουμε κάψει την παλάμη μας παίζοντας το παιχνίδι της φωτιάς, ναι
Πες τι γράφει η μοίρα για μας
Που όταν ο ήλιος βγαίνει γινόμαστε στάχτη που σκορπά ο βοριάς
Πες μου γιατι πίσω γυρνάς
Και να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλον απ την αρχή μου ζητάς, μα
Αφήσαμε δυο λόγια για μας
Να τα θυμάμαι οταν τις παλάμες σου θηλιά στο λαιμό μου περνάς
Πες τι γράφει η μοίρα για μας
Που χουμε κάψει την παλάμη μας παίζοντας το παιχνίδι της φωτιάς, ναι
Πες τι γράφει η μοίρα για μας
Που όταν ο ήλιος βγαίνει γινόμαστε στάχτη που σκορπά ο βοριάς
Πες μου γιατι πίσω γυρνάς
Και να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλον απ την αρχή μου ζητάς, μα
Αφήσαμε δυο λόγια για μας
Να τα θυμάμαι οταν τις παλάμες σου θηλιά στο λαιμό μου περνάς
Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά
Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά
Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά
Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά