Ο Χορός των Ξεχασμένων
Κάποια βράδια το φεγγαρι μεθα
Και σε οσους νιωθουν μοναξια τραγουδα
Μα αποψε το βραδυ μια φωνη απαντα
Του λεω θελω να χαθω μεσα στην ιδια μου την τέχνη
Σε εναν παλιο μου στιχο μεσα να κλειστω
Να εγκλωβιστω στο παρελθον και το αυριο να μην έρθει
Κι αμα μπορει να κάνει κατι γι αυτό
Μου λεει να γράψω για οσα νιωθω οτι με εχουν προδώσει
Του λεω γιατι να μπω στον κοπο να τα θυμηθώ
Για να με νιωσουν μονο οσοι εχουν δωσει πολλά
Και απο οσα δωσαν πηραν πισω το μισό
Μου λεει γραψε για κείνη
Ειναι ο μονος τρόπος να γυρίσεις σε
ενα χθες που έχει χαθει στη ναφθαλίνη
Αυτο μου λες πως θες και αν τα 16 σου νοσταλγησες στ'αλήθεια
Τις πληγες σου το ιδιο σου το χερι ξύνει
Του λεω πως δεν θυμάμαι
Και ας ξερω πως βλεπει πως λεω ψέματα
Του λεω πως ειμαι ενταξει του ζητώ θεμα να αλλαξει, λεει
Κανεις δεν γραφει οσο ρομαντικά οσο εσυ για κεινη
Κι ας την άφησες να το ξεχάσει
Αποψε θα γιορτάσουμε
Ψηλα ποτηρια στην υγεια των χαμενων
Γεμιζουνε κι αδειάζουμε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και οσοι μετανιωσανε
Αποψε καινε στην φωτιά των περασμένων
Τις ενοχες που νιωσανε
Κάπου στον χορο των ξεχασμένων
Πες της για μενα πως δεν χόρεψε ποτε μα δεν πειραζει
Πες πως δεν την θυμάμαι όταν χαραζει
Πες πως η χαρα ζει καπου εδω και πως αν θελω να την βρω μπορω
Μην πεις ότι με τρώει το μαράζι
Πες της πως εγω δεν έχω κλαψει για τα ματια της
Και πως αν τα δικα της ματια κλαινε δεν με νοιαζει
Το χρώμα της που αλλαζει με τα δάκρυα δεν σκέφτομαι ποτε
Πες της πως το να την χασω δεν με τρομαζει
Πες της πως ακομα αυτο το αστερι που ειχε
θαψει ενα καλοκαίρι καποιον Αύγουστο εχει χαθεί
Πες της να μη σκαψει στην αμμουδιά να το βρει
Πες της πως δεν έχει νοημα καν να το ψαξει
Πες της πως δεν θυμάμαι
Και ας ξέρει ότι ψέματα της λες
Πες ειμαι ενταξει
Κι ας εχω τις ελπίδες μου χασει
Κανεις δεν γραφει όσο ρομαντικά οσο εγω για κεινη
Και αυτο πες της ποτε να μην το ξεχάσει
Αποψε θα γιορτάσουμε
Ψηλα ποτηρια στην υγεια των χαμενων
Γεμιζουνε κι αδειάζουμε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και οσοι μετανιωσανε
Αποψε καινε στην φωτιά των περασμένων
Τις ενοχες που νιωσανε
Κάπου στον χορο των ξεχασμένων
Αποψε θα γιορτάσουμε
Ψηλά ποτηρια στην υγεια των χαμένων
Γεμίζουνε και αδειάζουμε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και οσοι μετανιωσανε
Αποψε καινε στην φωτια των περασμένων
Τις ενοχές που νιωσανε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και σε οσους νιωθουν μοναξια τραγουδα
Μα αποψε το βραδυ μια φωνη απαντα
Του λεω θελω να χαθω μεσα στην ιδια μου την τέχνη
Σε εναν παλιο μου στιχο μεσα να κλειστω
Να εγκλωβιστω στο παρελθον και το αυριο να μην έρθει
Κι αμα μπορει να κάνει κατι γι αυτό
Μου λεει να γράψω για οσα νιωθω οτι με εχουν προδώσει
Του λεω γιατι να μπω στον κοπο να τα θυμηθώ
Για να με νιωσουν μονο οσοι εχουν δωσει πολλά
Και απο οσα δωσαν πηραν πισω το μισό
Μου λεει γραψε για κείνη
Ειναι ο μονος τρόπος να γυρίσεις σε
ενα χθες που έχει χαθει στη ναφθαλίνη
Αυτο μου λες πως θες και αν τα 16 σου νοσταλγησες στ'αλήθεια
Τις πληγες σου το ιδιο σου το χερι ξύνει
Του λεω πως δεν θυμάμαι
Και ας ξερω πως βλεπει πως λεω ψέματα
Του λεω πως ειμαι ενταξει του ζητώ θεμα να αλλαξει, λεει
Κανεις δεν γραφει οσο ρομαντικά οσο εσυ για κεινη
Κι ας την άφησες να το ξεχάσει
Αποψε θα γιορτάσουμε
Ψηλα ποτηρια στην υγεια των χαμενων
Γεμιζουνε κι αδειάζουμε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και οσοι μετανιωσανε
Αποψε καινε στην φωτιά των περασμένων
Τις ενοχες που νιωσανε
Κάπου στον χορο των ξεχασμένων
Πες της για μενα πως δεν χόρεψε ποτε μα δεν πειραζει
Πες πως δεν την θυμάμαι όταν χαραζει
Πες πως η χαρα ζει καπου εδω και πως αν θελω να την βρω μπορω
Μην πεις ότι με τρώει το μαράζι
Πες της πως εγω δεν έχω κλαψει για τα ματια της
Και πως αν τα δικα της ματια κλαινε δεν με νοιαζει
Το χρώμα της που αλλαζει με τα δάκρυα δεν σκέφτομαι ποτε
Πες της πως το να την χασω δεν με τρομαζει
Πες της πως ακομα αυτο το αστερι που ειχε
θαψει ενα καλοκαίρι καποιον Αύγουστο εχει χαθεί
Πες της να μη σκαψει στην αμμουδιά να το βρει
Πες της πως δεν έχει νοημα καν να το ψαξει
Πες της πως δεν θυμάμαι
Και ας ξέρει ότι ψέματα της λες
Πες ειμαι ενταξει
Κι ας εχω τις ελπίδες μου χασει
Κανεις δεν γραφει όσο ρομαντικά οσο εγω για κεινη
Και αυτο πες της ποτε να μην το ξεχάσει
Αποψε θα γιορτάσουμε
Ψηλα ποτηρια στην υγεια των χαμενων
Γεμιζουνε κι αδειάζουμε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και οσοι μετανιωσανε
Αποψε καινε στην φωτιά των περασμένων
Τις ενοχες που νιωσανε
Κάπου στον χορο των ξεχασμένων
Αποψε θα γιορτάσουμε
Ψηλά ποτηρια στην υγεια των χαμένων
Γεμίζουνε και αδειάζουμε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Και οσοι μετανιωσανε
Αποψε καινε στην φωτια των περασμένων
Τις ενοχές που νιωσανε
Καπου στον χορο των ξεχασμένων
Credits
Writer(s): Solidakis Emmanouil
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.