Pampoozl

Αναπαράγουν την παραίτηση σε κάθε γειτονιά
Απ' το σπίτι δε βγαίνεις, δε σου βγαίνει μιλιά
Τα είδωλα που ακούς δε μιλάνε σωστά
Τα όπλα τους σώτα, με στίχο για ύπνο που σκοτώνει τα φώτα
Αποποιούνται το βάρος, όλη την ευθύνη
Λυπάμαι για εκείνους που τους έφαγε η Μόρα
Που τους έπνιξε η μπόρα, δίχως ρολόι μα ξέρω την ώρα
Δηλώνω escape artist απ' το κουτί της Πανδώρας
Αν δε ξέρω το πότε το χτίζω στο τώρα
Δυνάμι ελεύθερος στην πιο άγονη χώρα
Ανυπόμονος πάντα να μοιράσω τα δώρα
Η τάξη μου δεν έμαθε ποτέ από παιχνίδια
Κλέβει από χόμπι όλα τα ακριβά στολίδια
Ωριμάσαμε στα δυτικά ανάμεσα σε αποκαΐδια
Όρμάμε προς τον θάνατο σαν άρρωστα αγρίμια
Τα παιδιά καινοτομούν ισορροπούν και επιβιώνουν
Φτιάχνουνε κοσμήματα από τη λαιμητόμο
Φτύνουνε στα μούτρα τον κάθε τρομονόμο
Kυνηγάν τη πτώση σας και θάνατο στον νόμο
Ανοίγουμε πάρκα
Σκάβουμε δρόμους
Χτίζουμε λιμάνια
Σηκώνουμε βάρη
Υψώνουμε κράτη
Μισούμε τα κράτη
Πες τους να έρθουν πολλοί γιατί θα πέσουνε κάποιοι
Critical damage
Φοβούνται τις εκφάνσεις μας
Δεν αντέχουν την αλήθεια
Φιμώνουν τις εκφράσεις μας
Διάττοντες αστέρες κυβερνάν τη φάση μας
Καπέλωμα στο δρόμο, καπηλεύονται τη δράση μας
Δε πιάνουν το παλμό και χάσανε την τάση μας
Ψάχνουνε συνένοχο δε μύρισαν τη φάση μας
Δε καταλάβανε από την αρχή τη στάση μας
Λυπάμαι αν ψάχνεις τρύπα σε κάθε φράση μας
Mιλάνε όλοι για πτώση ποιος όμως θα τους σώσει
Έχω περάσει φρίκες που θα τους είχανε τελειώσει
Πόση αγάπη; Kαι ποιος θα τους τη δώσει
Tο μίσος έχει πλέξη που μπορεί να ισοπεδώσει
Kαι ποιος να τους πιστέψει; Kαι τι να τους πιστώσει
Αναζητάνε θρόνους / δε ξέρουνε τη γεύση
Ούτε κατά διάνοια δεν εκπέμπουν έλξη
Και αν κάτι υποσχέθηκαν τη ξέχασαν τη λέξη
Έχουν φάει πίκρα να μιλάνε για ένα game
Flεχαρουν ό,τι νοίκιασαν και στο μηδέν το gain
Ό,τι κάναν το έκαναν απλά να βρούνε fame
Η έκφραση είναι τέχνη αυτό είναι το reclaim

Δεν είναι θέμα στο flow ούτε και στο beat
Πόσο νομίζεις με νοιάζει αν έβγαλες clip
Πόσο νομίζεις ανέβηκες αν έκανες feat
Μαλακία να θυσιάσεις στίχο για να γίνει hit
Αυτοί καρπώνονται τον μόχθο μας, δεν μας αρκούν οι μνείες
Δε δίνω εγώ ρεφρεν να αναπαράγω μαλακίες
Γράφω 2 κουπλε να σου μιλήσω για αϋπνίες
Για το τι παίζει με την λέσχη και φοιτητικές εστίες
Έχω βάρος που δεν φαίνεται μα ξέρω πως να φέρομαι
Η πτώση μου τραντάζει και η ψυχή μου φλέγεται
Η tv μας μέθυσε, η κρίση μας ευνούχισε
Η καραντίνα μας μακέλεψε και το όνειρο μας πέθανε
Τη ζωή γιορτάσαμε και ας γέμισε αηδίες
Στα 25 να πατάμε δεύτερες εφηβείες
Απόδραση απ' το πλάνο τους να φύγουμε παρέα
Να σου λέω στη ζωή μου αρκούμαι σε μια θέα
Ένα κομμάτι για τον ήλιο και από κάτω του θα αράζουμε
Σε μπαλκόνια να κρυβόμαστε το τώρα να αγκαλιάζουμε