A Túa Ausencia Neste Ar

Desfondei tantas noites
Na percura do teu soño
Acordei coma pantasma penando
Ao ritmo e compás dos teus choros

Albisqueite entre as correntes
De nenos zoando a coro
E nunca confundín a tua voz entre o balbordo
A paciencia máis infinda recompensábala en ouro
Triscado do teu corazón tan nobre, o noso chorado tesouro

Hai tempo que nos deixaches a tua ausencia eterna neste ar
Un arrecendo tan silandeiro que se o deixas, fire máis
Derrota a razón máis cavilada, esgaza nas carnes coma un puñal
Cómeche a vida se non lle fas fronte. O inimigo máis brutal

O teu riso, o máis trouleiro
A gargallada e o teu ollar
Eran lume de vida, o campo da festa
A foliada, o foguete, o repenicar
Exploramos tantos mundos
Matáronnos tantas veces
Ti experto en atopar a chave
Eu en me bater cos xefes

Hai tempo que nos deixaches a tua ausencia eterna neste ar
Un arrecendo tan silandeiro que se o deixas, fire máis
Derrota a razón máis cavilada, esgaza nas carnes coma un puñal
Cómeche a vida se non lle fas fronte. O inimigo máis brutal



Credits
Writer(s): Noel Enrique Feans Garcia
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link