Otan

Λέει, όταν κλειδώνεσαι μες το δωμάτιο
Γιατί όσοι είναι απ' έξω δεν έχουν ιδέα
Όταν σου είπαν τα νέα
Και ήλπιζες να μην σου λένε την αλήθεια
Όταν δεν βλέπεις συμπτώσεις
Γιατί δεν πιστεύεις πως γίναν τυχαία
Όταν ακούς ένα στίχο
Και νιώθεις ξανά την ανάσα στα στήθια

Όταν πονάει το μυαλό σου
Απ' την επανάληψη μόνο μιας σκέψης
Όταν το νόημα λείπει και να το γεννήσεις σου μοιάζει αδύνατο
Όταν η απώλεια έφτασε κι εσύ δεν ήθελες να το πιστέψεις
Όταν η μνήμη σκοντάφτει στις βόλτες με το παιδικό σου ποδήλατο

Όταν φοβάσαι το άγνωστο
Όταν σε πνιγεί το δίλημμα
Όταν αδύναμος ένιωσες και το μετάνιωσες που έστειλες μήνυμα
Όταν κοιτάς τους γονείς σου
Και σκέφτεσαι πως δεν θα ζούνε για πάντα
Όταν δουλεύεις στα ξένα και σκέφτεσαι ποσό σου λείπει η Ελλάδα

Όταν είσαι με ματιά κλειστά
Και παλεύεις να μπεις μες τον ύπνο
Όταν είσαι αγκαλιά με τη γάτα
Όταν δίνεις φιλιά με τον σκύλο
Όταν πιέζεσαι γιατί δεν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις στο μέλλον σου
Όταν αυτοί που σου λένε πως σε αγαπάνε
Δεν καταλαβαίνουν τα θέλω σου

Όταν θυμώνεις με το άδικο
Κι έχεις ξεμείνει να ψάχνεις τον λόγο
Όταν καπνίζεις και σκέφτεσαι
Πέντε λεπτά πριν από το ψυχολόγο
Όταν αγχώνεσαι
Και ακουμπάς τον σφυγμό σου με τα δάχτυλα σου
Κάποιοι εκεί έξω βιώνουν το ίδιο
Και ας μην τους νιώθεις κοντά σου

Όσα νιώθεις εσύ τα έχω νιώσει και εγώ
Ίσως τελικά δεν είμαστε και τόσο μόνοι
Κι ας μην το ζούμε μαζί έχουμε κάτι κοινό
Το συναίσθημα απ' το βίωμα και μας ενώνει

Όσα νιώθεις εσύ τα έχω νιώσει και εγώ
Ίσως τελικά δεν είμαστε και τόσο μόνοι
Κι ας μην το ζούμε μαζί έχουμε κάτι κοινό
Το συναίσθημα απ' το βίωμα και μας ενώνει

Θα σε θυμάμαι για πάντα γιατί όταν δεν ήμουν καλά
Ήσουν εκεί και με αγάπη με αγκάλιαζες
Όταν το άγχος με χτύπαγε
Τ' άφηνες όλα καθόσουν και με άκουγες
Όταν μου δώσανε τη διάγνωση
Μπήκες να ψάξεις για να καταλάβεις
Τι είναι αυτό που μου κάνει ζημιά
Κι όταν έχω επεισόδιο τι πρέπει να κάνεις

Όταν οι δρόμοι στενεύουνε
Και νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε
Όταν να φύγουμε θέλουμε
Μα δεν το τολμάμε και μένουμε
Όταν δεν θέλω να φαίνομαι
Τότε που αποσυνδέομαι
Εκεί που δεν θέλω κανένανε γιατί δεν έχω ούτε εμένανε

Όταν τα λόγια φαντάζουν φτωχά
Για να εξηγήσεις τι νιώθει η καρδιά
Όταν βγαίνεις από το λαβύρινθο
Κι όλα εν τέλη σου μοιάζουνε τόσο απλά
Όταν μετά τα χτυπήματα αλλάζει η ζωή και σου χαμογελά
Μα εσύ φοβάσαι πως κάτι θα γίνει
Και θα στα γαμήσει ξανά όπως παλιά

Αυτή η ανακούφιση όταν δεν πρέπει να είσαι ο τέλειος
Αυτή η γαλήνη που νιώθεις όταν αγναντεύεις το πέλαγος
Αυτό το χαμόγελο λείπει γιατί η ενοχή όλο το μαστιγώνει
Αυτό το κομμάτι το έφτιαξα για να το ακούτε όταν νιώθετε μονοί

Όσα νιώθεις εσύ τα έχω νιώσει και εγώ
Ίσως τελικά δεν είμαστε και τόσο μόνοι
Κι ας μην το ζούμε μαζί έχουμε κάτι κοινό
Το συναίσθημα απ' το βίωμα και μας ενώνει

Όσα νιώθεις εσύ τα έχω νιώσει και εγώ
Ίσως τελικά δεν είμαστε και τόσο μόνοι
Κι ας μην το ζούμε μαζί έχουμε κάτι κοινό
Το συναίσθημα απ' το βίωμα και μας ενώνει