To Agnwsto
Ανοίγω πανιά για το άγνωστο
Και αυτό είναι μια δύσκολη απόφαση
Με μια ελπίδα τα μάτια μου να ξεθολώσουν με την απόσταση
Έχω μαζί μου τον πόνο του τέλους
Και την ζεστασιά της αγάπης
Ο φόβος δεν έχει αντίλογο όταν μιλάει η φωνή της ανάγκης
Ξεκινάει ένα ακόμα ταξίδι
Και που καταλήγει δεν θέλω να μάθω
Η ζωή θα μου στείλει στο διάβα μου
Όσα αντέχω και αξίζω να πάθω
Οι θάλασσες με ταξιδεύουνε, και τα βουνά με κυκλώνουν
Οι στίχοι μου με ελευθερώνουνε
Γιατί απαντάνε σε αυτά που σκλαβώνουν
Το κύμα ησυχάζει την σκέψη μου
Κολλάω την ανάσα στον άνεμο
Μπαίνει στο σώμα μου
Κλείνω τα μάτια μου και ξεγελάω τον θάνατο
Αφήνω τον ήλιο να πέσει
Να ανέβει η νύχτα και να με σκεπάσει
Αυτή η στιγμή είναι για τις στιγμές
Που να ζω την στιγμή είχα ξεχάσει
Ο βυθός είναι το παρελθόν μας
Και άμα δεν βουλιάξουμε ζούμε στην άγνοια
Το παιδί μας φωνάζει απ' τον πάτο συνέχεια
Μα εμείς το θυμόμαστε σπάνια
Φοβόμαστε να του μιλήσουμε, το κλείνουμε μες την αφάνεια
Μα αν δεν ανοίξεις το βίωμα
Πως θα αναπνεύσεις ελεύθερος στην επιφάνεια;
Πέφτω στο βυθό
Κάτω απ' το έδαφος
Κάπου μες το πέλαγος
Θα 'ρθω να σε βρω
Πάνω απ' τα κύματα
Κάτω απ' τα σύννεφα
Το άγνωστο δεν το διαλέγουμε γιατί φοβόμαστε το ασυνήθιστο
Και κάνουμε κύκλους στα ίδια προβλήματα
Και αυτό φαντάζει ανίκητο
Μένουμε στάσιμοι μες την ασφάλεια που μας παρέχει η οικειότητα
Και αυτή είναι η παγίδα που πέφτουμε
Και δεν ξεφεύγουμε απ' τη τοξικότητα
Έμαθα πως να πενθώ, πως να φροντίζω και πως να χτυπώ
Πως να βαστώ από τη μουσική
Όταν δεν έχω από κάπου αλλού να πιαστώ
Ποιοι είναι μαζί μου σε αυτό
Πως να παλεύω για έναν σκοπό
Πως να διαλύομαι μέσα στο πάθος μου
Και να μαζεύω κομμάτια μετά να ενωθώ
Σ' όποιο λιμάνι σταμάτησα
Μεγάλωσα, αγάπησα και έφυγα
Στα πρώτα μίλια που απομακρύνομουν
Πάντα αισθανόμουν πως πέθαινα
Και ζωντανεύανε μες το κεφάλι μου οι πιο καλές αναμνήσεις
Εκεί αν λυγίσεις απλά θα γυρίσεις με στόχο να τις ξαναζήσεις
Η δύναμη του γνώριμου, η αδυναμία του ανώριμου
Η στάση του φυγόπονου, η μοναξιά του μονόκλινου
Ότι μου έδωσες, το έχω κάνει κομμάτι μου
Και ταξιδεύω στο άγνωστο
Με ένα σακίδιο αναμνήσεις στην πλάτη μου
Πέφτω στο βυθό
Κάτω απ' το έδαφος
Κάπου μες το πέλαγος
Θα 'ρθω να σε βρω
Πάνω απ' τα κύματα
Κάτω απ' τα σύννεφα
Πέφτω στο βυθό
Κάτω απ' το έδαφος
Κάπου μες το πέλαγος
Θα 'ρθω να σε βρω
Πάνω απ' τα κύματα
Κάτω απ' τα σύννεφα
Και αυτό είναι μια δύσκολη απόφαση
Με μια ελπίδα τα μάτια μου να ξεθολώσουν με την απόσταση
Έχω μαζί μου τον πόνο του τέλους
Και την ζεστασιά της αγάπης
Ο φόβος δεν έχει αντίλογο όταν μιλάει η φωνή της ανάγκης
Ξεκινάει ένα ακόμα ταξίδι
Και που καταλήγει δεν θέλω να μάθω
Η ζωή θα μου στείλει στο διάβα μου
Όσα αντέχω και αξίζω να πάθω
Οι θάλασσες με ταξιδεύουνε, και τα βουνά με κυκλώνουν
Οι στίχοι μου με ελευθερώνουνε
Γιατί απαντάνε σε αυτά που σκλαβώνουν
Το κύμα ησυχάζει την σκέψη μου
Κολλάω την ανάσα στον άνεμο
Μπαίνει στο σώμα μου
Κλείνω τα μάτια μου και ξεγελάω τον θάνατο
Αφήνω τον ήλιο να πέσει
Να ανέβει η νύχτα και να με σκεπάσει
Αυτή η στιγμή είναι για τις στιγμές
Που να ζω την στιγμή είχα ξεχάσει
Ο βυθός είναι το παρελθόν μας
Και άμα δεν βουλιάξουμε ζούμε στην άγνοια
Το παιδί μας φωνάζει απ' τον πάτο συνέχεια
Μα εμείς το θυμόμαστε σπάνια
Φοβόμαστε να του μιλήσουμε, το κλείνουμε μες την αφάνεια
Μα αν δεν ανοίξεις το βίωμα
Πως θα αναπνεύσεις ελεύθερος στην επιφάνεια;
Πέφτω στο βυθό
Κάτω απ' το έδαφος
Κάπου μες το πέλαγος
Θα 'ρθω να σε βρω
Πάνω απ' τα κύματα
Κάτω απ' τα σύννεφα
Το άγνωστο δεν το διαλέγουμε γιατί φοβόμαστε το ασυνήθιστο
Και κάνουμε κύκλους στα ίδια προβλήματα
Και αυτό φαντάζει ανίκητο
Μένουμε στάσιμοι μες την ασφάλεια που μας παρέχει η οικειότητα
Και αυτή είναι η παγίδα που πέφτουμε
Και δεν ξεφεύγουμε απ' τη τοξικότητα
Έμαθα πως να πενθώ, πως να φροντίζω και πως να χτυπώ
Πως να βαστώ από τη μουσική
Όταν δεν έχω από κάπου αλλού να πιαστώ
Ποιοι είναι μαζί μου σε αυτό
Πως να παλεύω για έναν σκοπό
Πως να διαλύομαι μέσα στο πάθος μου
Και να μαζεύω κομμάτια μετά να ενωθώ
Σ' όποιο λιμάνι σταμάτησα
Μεγάλωσα, αγάπησα και έφυγα
Στα πρώτα μίλια που απομακρύνομουν
Πάντα αισθανόμουν πως πέθαινα
Και ζωντανεύανε μες το κεφάλι μου οι πιο καλές αναμνήσεις
Εκεί αν λυγίσεις απλά θα γυρίσεις με στόχο να τις ξαναζήσεις
Η δύναμη του γνώριμου, η αδυναμία του ανώριμου
Η στάση του φυγόπονου, η μοναξιά του μονόκλινου
Ότι μου έδωσες, το έχω κάνει κομμάτι μου
Και ταξιδεύω στο άγνωστο
Με ένα σακίδιο αναμνήσεις στην πλάτη μου
Πέφτω στο βυθό
Κάτω απ' το έδαφος
Κάπου μες το πέλαγος
Θα 'ρθω να σε βρω
Πάνω απ' τα κύματα
Κάτω απ' τα σύννεφα
Πέφτω στο βυθό
Κάτω απ' το έδαφος
Κάπου μες το πέλαγος
Θα 'ρθω να σε βρω
Πάνω απ' τα κύματα
Κάτω απ' τα σύννεφα
Credits
Writer(s): Kk, Novel 729, Sokratis Malamas
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.