Thiella
Βγήκα μέσα απ' τη θύελλα, εκεί που δεν το πίστευα
Μια ηλιαχτίδα ξέφυγε και έσκισε τα σύννεφα
Με χτύπησε στο μέτωπο θυμήθηκα την λάμψη
Την θέλω εδώ κοντά μου κι ας με κάψει
Τι κι άμα γίνω στάχτη θα 'ρθει ο άνεμος παντού να με πετάξει
Όλα κύκλος είναι
Αν θες να διώξεις ένα φόβο αγκάλιασε 'τονα και πες του
Έχω δεχτεί ότι είσαι εδώ αν θέλεις μείνε
Φουντώνει πιο πολύ αν του πεις φύγε
Αυτό που λένε σύμπτωση εγώ το λέω σημάδι
Το χθες είναι φωνές που μας μιλάν απ' το πηγάδι
Τέχνη πάει να πει θέλω να βγω απ' το σκοτάδι
Και έχω ανάγκη κάποιος κάπου εκεί έξω κάπως να με καταλάβει
Τουλάχιστον για μένα, πονάνε οι αλήθειες
Που μαθαίνεις απ' το ψέμα και έχεις πάψει να εμπιστεύεσαι
Μα αυτό σε κάνει να μην δένεσαι
Έχει ασφάλεια η μοναξιά μα κατά βάθος την σιχαίνεσαι
Πριν να σβήσω και ανέβω
Πάνω σαν καπνός
Θέλω να 'χω ζήσει λίγο
Πιο κοντά στο φως
Κι αν η σκοτεινιά του κόσμου
Δεν σε βοηθά
Ψάξε κι άλλους σαν εσένα
Και βάλτε φωτιά
Έχεις μάθει όταν πληγώνεσαι να κάνεις σιωπή
Και αυτό το αγκάθι που σε σκίζει έχει χωθεί στη πληγή
Αν δεν τα βγάλεις από μέσα σου αυτό πως να βγει
Εγώ είμαι εδώ για να σε ακούσω ό,τι και αν σου 'χει συμβεί
Όταν βυθίζομαι στο χάος και δεν βλέπω σκοπό
Και είμαι αντιμέτωπος με σκέψεις που μου κάνουν κακό
Γίνομαι βότσαλο χαμένο μες στον ωκεανό
Γίνομαι ο φόβος που σε σφίγγει όταν κοιτάζεις κενό
Μπαίνεις στον ύπνο μου σαν κλέφτης και γλυκά μου μιλάς
Και η φωνή σου είναι ζεστή σαν το άγγιγμα της φωτιάς
Μου λες να βγω απ' το σκοτάδι της βαθιάς μου σπηλιάς
Και χάνεσαι στην εκπνοή μίας ανάσας βαθιάς
Και όταν το σώμα μου ξυπνάει και σε ψάχνει ξανά
Και το μυαλό μου ψάχνεις λέξεις να σε φέρει κοντά
Νιώθω σαν άλογο δεμένο από χιλιάδες σχοινιά
Που το εμποδίζουν να καλπάσει από την άλλη μεριά
Κανένα τέλος δεν σκοτώνει τις στιγμές των θνητών
Είμαστε οι σπίθες μίας φλόγας δυο σωμάτων γυμνών
Και μας πετάξανε στη Γη με μια ελπίδα τυφλή
Να μη πονέσουμε ποτέ όσο είμαστε ζωντανοί
Βίωμα 729
Ακόμα εδώ για τους ίδιους λόγους
Πριν να σβήσω και ανέβω
Και ανέβω
Πριν να σβήσω και ανέβω
Πάνω σαν καπνός
Θέλω να 'χω ζήσει λίγο
Πιο κοντά στο φως
Κι αν η σκοτεινιά του κόσμου
Δεν σε βοηθά
Ψάξε κι άλλους σαν εσένα
Και βάλτε φωτιά
Πριν να σβήσω και ανέβω
Πάνω σαν καπνός
Θέλω να 'χω ζήσει λίγο
Πιο κοντά στο φως
Κι αν η σκοτεινιά του κόσμου
Δεν σε βοηθά
Ψάξε κι άλλους σαν εσένα
Και βάλτε φωτιά
Μια ηλιαχτίδα ξέφυγε και έσκισε τα σύννεφα
Με χτύπησε στο μέτωπο θυμήθηκα την λάμψη
Την θέλω εδώ κοντά μου κι ας με κάψει
Τι κι άμα γίνω στάχτη θα 'ρθει ο άνεμος παντού να με πετάξει
Όλα κύκλος είναι
Αν θες να διώξεις ένα φόβο αγκάλιασε 'τονα και πες του
Έχω δεχτεί ότι είσαι εδώ αν θέλεις μείνε
Φουντώνει πιο πολύ αν του πεις φύγε
Αυτό που λένε σύμπτωση εγώ το λέω σημάδι
Το χθες είναι φωνές που μας μιλάν απ' το πηγάδι
Τέχνη πάει να πει θέλω να βγω απ' το σκοτάδι
Και έχω ανάγκη κάποιος κάπου εκεί έξω κάπως να με καταλάβει
Τουλάχιστον για μένα, πονάνε οι αλήθειες
Που μαθαίνεις απ' το ψέμα και έχεις πάψει να εμπιστεύεσαι
Μα αυτό σε κάνει να μην δένεσαι
Έχει ασφάλεια η μοναξιά μα κατά βάθος την σιχαίνεσαι
Πριν να σβήσω και ανέβω
Πάνω σαν καπνός
Θέλω να 'χω ζήσει λίγο
Πιο κοντά στο φως
Κι αν η σκοτεινιά του κόσμου
Δεν σε βοηθά
Ψάξε κι άλλους σαν εσένα
Και βάλτε φωτιά
Έχεις μάθει όταν πληγώνεσαι να κάνεις σιωπή
Και αυτό το αγκάθι που σε σκίζει έχει χωθεί στη πληγή
Αν δεν τα βγάλεις από μέσα σου αυτό πως να βγει
Εγώ είμαι εδώ για να σε ακούσω ό,τι και αν σου 'χει συμβεί
Όταν βυθίζομαι στο χάος και δεν βλέπω σκοπό
Και είμαι αντιμέτωπος με σκέψεις που μου κάνουν κακό
Γίνομαι βότσαλο χαμένο μες στον ωκεανό
Γίνομαι ο φόβος που σε σφίγγει όταν κοιτάζεις κενό
Μπαίνεις στον ύπνο μου σαν κλέφτης και γλυκά μου μιλάς
Και η φωνή σου είναι ζεστή σαν το άγγιγμα της φωτιάς
Μου λες να βγω απ' το σκοτάδι της βαθιάς μου σπηλιάς
Και χάνεσαι στην εκπνοή μίας ανάσας βαθιάς
Και όταν το σώμα μου ξυπνάει και σε ψάχνει ξανά
Και το μυαλό μου ψάχνεις λέξεις να σε φέρει κοντά
Νιώθω σαν άλογο δεμένο από χιλιάδες σχοινιά
Που το εμποδίζουν να καλπάσει από την άλλη μεριά
Κανένα τέλος δεν σκοτώνει τις στιγμές των θνητών
Είμαστε οι σπίθες μίας φλόγας δυο σωμάτων γυμνών
Και μας πετάξανε στη Γη με μια ελπίδα τυφλή
Να μη πονέσουμε ποτέ όσο είμαστε ζωντανοί
Βίωμα 729
Ακόμα εδώ για τους ίδιους λόγους
Πριν να σβήσω και ανέβω
Και ανέβω
Πριν να σβήσω και ανέβω
Πάνω σαν καπνός
Θέλω να 'χω ζήσει λίγο
Πιο κοντά στο φως
Κι αν η σκοτεινιά του κόσμου
Δεν σε βοηθά
Ψάξε κι άλλους σαν εσένα
Και βάλτε φωτιά
Πριν να σβήσω και ανέβω
Πάνω σαν καπνός
Θέλω να 'χω ζήσει λίγο
Πιο κοντά στο φως
Κι αν η σκοτεινιά του κόσμου
Δεν σε βοηθά
Ψάξε κι άλλους σαν εσένα
Και βάλτε φωτιά
Credits
Writer(s): Zachmanidis Georgios, Ntamagkas Athanasios Konstantinos
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.